I
Dalma hali şiir gözlerine gözlerimin
Şu sessizliğe üç beş ses kalan lahzada
İtiraflarımın tüm gizlerimi soyma hali
Uzandığım dizlerinden geniş zamana
Haykırışlarımın seni seviyorum hali...
...
Geldin mi çocuk?
Bak gördün mü?
Uzak yok artık sana
Yok çocuk...
Ağlamayı tadıp
...
Yakında yok çocuk
Yok yakın...
Önce
Kendini kendinden sakın
Sana en yakın avuçların
Günler ve geceler
Geçer, geçer...
Yetişemem peşinden
Hayat misali
Yüzlerce, binlerce
Yüreklerce şiirler
Az önce
Açtım penceremi, sarktım
Havayı doldurmak istercesine
Çektiğim derin bir nefesle
Yağmur kokusu doluştu içime
Öptü beni rüzgar, oynaştı
Sessizce düşünüyor
Bakıyorum aleme
Dalıyorum bazen
Kendi halimde
Öylesine sessizce...
İddialaşmıyorum artık
Çok güzel şeyler düşünürdüm ben eskiden
Denizleri geçirirdim içimden...
Çocuksu sevinçlerim vardı hiç kıyamayacağın
Ve olmadık hayallerim bir bilsen...
Biraz kararsızdım, biraz sıkılgan ve ürkek
Biraz da aptaldım galiba artık ne dersen
Bir İstanbul şiiri yazmak
Çok zor Ankara’da oturduğun yerde
Hiç İstanbul’un olmamışsa hele...
Ben gözlerini bilirim İstanbul diye
Ulaşılmaz düşlerimi
Özlemini, sayıklamalarını bir de...
uyku tutmaz
kar tutmaz
lazım olunca
bir şiir elimden tutmaz
hiç bir şey yerini tutmaz
neyleyim ben böyle geceyi...
Bir yıldız var
Tepemde
Binlerce yıl
Ötemde
Bir aşk var
Yüreğimde
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!