Bekir Alim Şiirleri - Şair Bekir Alim

HUZUR SOKAGI

Zannettim derdimin çaresi sende
Cezbeden nedir ki ne var bu tende
Sensizde yaşarım sen gelmesen de
Seni sen yapan ne Huzur Sokağı

Ne sevginden eser kaldı ne senden
Bırak hal hatırı sormadan çek git
Günden güne yaktın yandım derinden
Bu sevdan bedenim sarmadan çek git

Al yanak benizden esmer tenine

Otuz, kırk gün izin aldın
Bu telaş ne İhsan gardaş
Sol kırıldı sağa kaldın
Yola gel be İhsan gardaş

Durup sağa sola baktın

Günden güne bu sevdan yaktıkça yanıp tüter
Ben zaten hep böyleyim inan sensiz olamam
Gel insaf et vicdansız gün gelip bir gün biter
Sor dinle bak şöyle’yim inan sensiz olamam

Yüreğinde kelepçe kılıç kalkanın olsam

Çaresiz bir dert bu tabip ne yapsın
Sen bana bu derdi sattın insafsız
Seninde gözyaşın çağlayıp aksın
Meçhule sen beni attın insafsız

Sevda çeke, çeke dert durulur mu?

Hiç bir marifet'te yoksa bir yüzü
Boş gezip duranı insan mı sandın
Mektepsizdir amma kürsüde gözü
Ölçüsüz oranı insan mı sandın

Bayram'dan bayrama hal hatır soran

ISSIZ KALDI BU ŞEHİR

Dün gece derin derin yokluğunu hissettim
Caddeler boş sokak boş ıssız kaldı bu şehir
Gezdiğimiz yerleri yoksun diye terkettim
Caddeler boş sokak boş ıssız kaldı bu şehir

Ne mecnun ne kerem bir çare bulmuş
Hasretin öyle zor artık çekemem
Bu aşkın bu sırrı sendeymiş amma
Sevmeden ecelim gelsin istemem

Taş bastım bağrıma gelmezsen gelmem

İSTEMİYORUM

Şu eşsiz mabedi bin parça bölen
Ot gibi yaşayıp ot gibi ölen
Bin bir zahmet ile ağlayıp gülen
Ben böyle bir dünya istemiyorum

Anlatsam derdimi dert o kadar çok
Sözleri panzehir sanki birer ok
Bozulmuş nesiller saygı duygu yok
Yürekte merhamet vicdan kalmamış

Yüreği pas tutmuş kalbi taş kaya