Bedrettin Keleştimur Şiirleri - Şair Bed ...

Karagöz de, Türk’ün mizahı saklı
Ortaoyunu, günümüzde yasaklı
Kendi yürüyüşünü terk etmiş de;
Batıyı taklit ve kopyada aklı…

BOZKIRA CAN VERİR
Seyreyle
Aşk nehrini
Bozkıra,
Can verir

Kendini bilen halkı bilir
Dermanı bilen derdi bilir
Zaman salıncak, ipsiz beşik;
Ölümü bilen, Hakkı bilir…

Su taşıyan sakalar,
Omuzlar cennet testilerini
Bezm-i Elest süsler
Rüyalarını
Hayrat edin,
Taht alın, baht alın!

Duaya ihtiyacım var
Silinmez yaram, acım var
Ne kışım, ne yazım var
Ben Kıbrıs’ım, ben Kerkük’üm! ..
Ben şefkatin adı, Anadolu’yum

Toprak ana, bize yardır, yorgandır
Kanımızın depreştiği organdır
Dikeni gül; taşı yastık biliriz,
Onsuz hayat ölümlere sürgündür

Harput dağ üstünde kurulmuş şehir

Bir asır önce,
'Çanakkale geçilmez' dedik
Toprağa adağımız,
Kanlarımızdı! ..
Etten duvar olmuş bedenlerimiz,
Dağlar gibi geçit vermez,

Ağaç için
Şiir yazmak,
Kâinatı,
Okumak gibi...

Elif deyip

Akıl girdabında dipsiz uçurum
Nasıl çeker kendisine bir bakın
İdrakimden uzak tuttuğum ölüm
Meğer bana gölgeler kadar yakın

İçimdeki yangın nasıl sönecek

Tabiatın en cilveli günleri!
Renkler tebessüm ediyor!
Bir ışık seli akıyor, maveradan Anadolu’nun içlerine…
Dağ, vadi, nehir, ova ve gizemli bir güzellik bütün ruhunuzu kaplıyor…
“Anadolu” diyorsunuz;
Bir vatan coğrafyası için verilen en güzel isim…