Bayram Tunca Şiirleri - Şair Bayram Tunca

Ne vakit kaybolsa onun anahtarı
Sanki kırılır gibi olurdu kanatları
Yok olmaya yüz tutardı umutları
Bulunca, pır pır ederdi kanatları

İçindekilerin her birinin anısı ayrıydı

Boynu bükük, duyguları kırık dökük
Pantolon cebi delik, ayakkabı sökük
Bir mazlum gibi beti benzi çok soluk
Bir dokunsan gözyaşı akar oluk oluk

Yükseğe çıkmak isteyenler sırtına basarlar

(Yare Sitem)
Gidişinle ayrı, gelişinle ayrı acı verdin
Eskiden hiç olmazsa, seviyorum derdin
Sen bana mutluluktan ziyade acı verdin
Başkası neyse, sen de hor görüp yerdin

Yıllar geçse de o sima değişmemişti
Yıllar geçse de o nida değişmemişti
Yıllar geçse de o kalb değişmemişti
Yıllar geçse de o aşk değişmemişti

Yıllar geçse de o damardaki kan değişmemişti

Gel Leyla’m gel artık dermanım kalmadı
Sana uygulayacak bir fermanım kalmadı
Aşk orucundan, hiçbir şey yiyip içmedim
Bu denli yalvartacak acep ne suç işledim

Senin gibi hiç kimse beni bu denli yormadı

Sen yokken durgun sular gibiydim
Sen yokken yele kapılanlar gibiydim
Sen yokken sele kapılanlar gibiydim
Sen yokken öksüz çocuk misaliydim

Sen yokken nutku tutulan bülbül gibiydim

Ne gündüzlerimde, ne gecelerimde
Ne hülyalarımda, ne de rüyalarımda
Ne düşlerimde, ne de düşüncelerimde
Beni yalnız bırakmayan sen neredesin

Ne karlı dağlarda, ne de düz ovalarda

İnan sensiz bir hayatı hiç düşünmedim
Başka birine asla ve katta düşünmedim
Gece rüyalarımda dahi seni düşünürüm
Çünkü; seni alnıma yazılan düşünürüm

Bil ki sensiz geçen bir hayatı yok sayarım

Selam söyleyin sıladaki eşe dosta
Deyin ki, hasretinizden şair yasta
Hayli zamandır gelmez oldu posta
Sitemlidir şair Bayram bu hususta

Selam söyleyin benden o nazlı yare

Sen kendini benim kadar sevmiyorsun
Oysa ben seni mecnun misali seviyorum
Oysa ben seni o günden beri özlüyorum
Gece gündüz avcı gibi seni gözlüyorum

Sen kendini, benim kadar düşünmüyorsun