Gelme artık, sensiz iyiyim.
Kendimi kaybettiğim o eski günlerden,
Şimdi ayağa kalktım, adım adım.
Her adımda biraz daha uzak, biraz daha güçlü.
Senin gölgen olmadan da var olabiliyorum artık.
Gece sessiz, karanlık, yıldızlar uzak,
Kalbim konuşur içten, dertlere yasak.
Bir başıma ben yine, düşüncelerde,
Hüzünle sarılıp, kaldım gecede.
Bu son gece çekip gidiyorum hayatından,
sakın merak etme,evinin sokağına
bile girmem artık.
Koyu gri havanın
hakim olduğu ve hiç bitmeyecek sandığim
o yolda çaresiz ve hızlı adımlarla
Giderim senden, ardımda bırakarak bütün anıları,
Her adımda biraz daha uzaklaşarak.
Bir zamanlar gözlerinde bulduğum huzuru,
Şimdi geride bırakıp yoluma devam ederim.
Giderim senden, kalbimde kırık dökük hatıralarla,
Gönül denizinde yelken açtım bir gün. Gökyüzünde yıldızlar parlıyordu, denizin mavisine yansıyan. Rüzgar, yüzümde hissettiğim özgürlük gibiydi. Gönül teknem, sakin sulara doğru yol almaya başladı.
Hayat bir deniz gibidir aslında. Dalgalı zamanlarda kaybolur, sakin zamanlarda yol alırız. Ben de bu denizin bir parçasıyım. Gönül teknemle yelken açtım, içimde bir huzur ve umut.
Bazen fırtınalar kopar, dalgalar yüksek olur.
Ama gönül teknem sağlamdır, yelkenlerim yırtılmaz. Her fırtınadan sonra güneş doğar, her karanlık gecenin ardından bir ay parlar.
Haberin oldu mu?
Her şeyin değiştiğini, dünyanın başıma yıkıldığını fark ettin mi?
Sen gittin ve ardında bir enkaz bıraktın.
Her şey paramparça, her şey darmadağın. Geceleri uyuyamıyorum, gündüzleri ise bir boşlukta kaybolmuş gibi dolaşıyorum.
Senin yokluğun, içimde büyük bir boşluk açtı, bu boşluğu nasıl dolduracağımı bilemiyorum.
Hain geceler aldı seni benden.
Karanlık çöktüğünde, sessizlik sardı etrafımı.
O hain geceler, senin yokluğunu her an hatırlatan birer düşman gibi.
Her akşam, o sessiz saatlerde, içimde bir acı yankılanıyor.
Neden geceler bu kadar uzun, bu kadar zalim olmak zorunda?
Beni böyle kabul et,
Eksiklerimle, fazlalarımla,
Gülüşlerimle, kırgınlıklarımla…
Tam bir bütün değilim belki,
Ama parça parça dağılmış halimle buradayım.
Beni sen yıktın, kırık dökük hatıralarımın arasında kalan bir gölge gibi.
Her adımda yankılanan sesin, ruhumu saran o soğukluk,
Gecenin karanlığında, sessizliğin en keskin yerinde,
Kalbimin derinliklerinde yankılandı, beni derinden yaraladı.
Şiir/Yazar:@BanuDGN
🖊🖊🖊🖊🖊🖊🖊🖊🖊🖊🖊
Biliyormusun? yüreğimde biraktığın
ukteler, İsyan ediyor şimdi
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!