Tekrar dönüştürmek evi silaha
Kadim yazgıları seçme nedeni.
Kumlarda yarışan atlardan sonra,
Bilseydik kaç şehir baştan lanetli
Bahis doldururken ilk satırlara;
Gece saat oniki...
Büyülü ve romantik
son eski mum da söndü.
Kalktım bir çay doldurdum.
Yeniden koşmak gerek
Toprağın dibine gömülen kimdir?
Bir ışık bekleyen o kadar işçi,
Son defa ağlarken yarınlarına.
Koskoca bir ülke nasıl da sefil..
Ölüler üstüne ucuz hesaplar
Sıyrıldı kâmusun çifte yazgısı,
Erguvan şehirler kumpasa geldi.
Elbette farklıydın eski kendinden..
Okunmuş çocuklar içinde vardık.
Şimdiyse bulanık bir yazı zaman,
Kum yüklü bulutlar çökerken şehre
Gökyüzü kanayan anılardadır
Öpülen bir resmin eskiliğinde...
Sen yokken yürümek zor olmamıştı
Dikenli bir çalı kuraklığında
Yeşil duvarlardan yansıdı yüzün,
Ellerin izleri kolayca buldu.
Herkes anladı ki bu ilk değildi.
Bir gaz kokusuyla sırlandı zaman.
Dünü ve o günü yarım bırakan
I
Kalbinin git dediği yere gitmediğinde,
Mutluluk kâf dağından uçar sinkâf dağına.
Ahşap, çivi, kan ve toprak kokusu..
Son yağan yağmurdan sonra anladım
İkimizden biri olmadığını..
Bende de elbet bir sırrın kalacak
Gelecek şehirler yıllar üstüne
Kısa bir yolculuk sanmıştım suya
Mavili taşlarda yasak bekledim.
Ne kadar da zordu her yüze bakmak.
Evet kendimi, ben sana çağırdım.
Çılgın bir yağmurdu iki kişilik,
Özgür diye andıkça duyarsız dediler,
Küstükçe barıştıkça tutarsız dediler,
Çok hoştu resimlerdeki masum yüz ama
Dostlar seni gördükçe "ne arsız" dediler.
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!