BanaBana seni hatırlatır
Güneşin doğuşu, batışı
Gökkuşağındaki cümbüş,
Martılardaki süzülüş,
Güldeki boyun büküş…
Senin yokluğunda
Batı’nın, Doğu’ya karşı en büyük kozu
Doğuluların, Batılılaşma psikozu.
Tanrı'dan, ıslah etmesini dileyelim
Brüksel lahanasına tav olmuş öküzü.
Öküz derken, hayvanlara değil sözümüz.
Balık, denizi toprak sanmış.
Ve köstebek, toprağı deniz…
Ömür bir su, ölüm bir anmış.
Gerisi et-kemik; bedeniz.
Yüreğini güne ser, kurut.
Çatal dilli yılanlar,
Katı yürekli çıyanlar
Bir söz uçurmuş sana.
Yok ben balarısıymışım,
Yok her çiçeğe konarmışım,
Hoyratmışım falan filan..
Göğe tutkun martılar
Gümüş tellerle
Yakamoz oyası örerken
Gökyüzüne,
Dökülürken kanatlarından
İplik iplik hâle
Kendinden pek eminsin.
Desene kibirlisin.
Doğrudur, biz köylüyüz
Sen bilge şehirlisin.
Kımız tarih öncesi,
Bir adam yürüyordu
Tan yeri ağarırken
Taş kaldırımda.
Yüzünde nur,
Gönlünde huzur,
Elinde tespihi ile…
Bir aralık seni andım.
Belki hayal belki düştün.
Bilmem zihnim neden yorgun,
Ne ara yadıma düştün?
Bir çay içelim mi desem,
Bir Atatürk, bir Türkistan
Gerisi kelek, tüm bostan..
Neye yarar cübbe, koltuk
Balık kokunca ta baştan?
Vefayla olunur insan
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!