Aysun Erat Şiirleri - Şair Aysun Erat

Diyorum ya hep!
Ben, bencilin biriyim.
Galiba.. bu doğru.
Son günlerde…
Kendimden başka, hiçbir şey düşünemez oldum mesela.
Memleketin hali nicedir? Umurumda değil.

Sevdadandır bendeki hoşluk
Başka şeyler sanılmaya sakın!

Her tanrının günü
Denizi daha çok maviye boyayışım,
Yıldız serpişim gündüz vakti gökyüzüne,

Sana haksızlık ediyorlar durmadan.
Bırakıp gitmişsin beni.
Hem de ardına bile bakmadan.
Hepsi yalan!
Yalvarmışım da sana,
Gülüp geçmişsin yanımdan,

İşte bu, gecenin ayak sesleri.
Beni almaya geliyor.
Bir gün daha bitti.
Uykuya esir olmak, gelmiyor içimden.
Ne nankör şey bu vücudum.
Uyumasam hiç, ne olur ki?

Benden adam olmaz hayatta
Milyon yıl geçse yine de olmaz..
Olmaz! ..
İnsanlardan kıskanmak neyse ne de seni
Bütün satır aralarında aramak
Kurak havalardan bile nem kapmak

Yok!
Vallahi de yok!
Kalmadı hiçbir şeyim.
Neyim varsa satıldı,
Haraç mezat üç pula.
Aldı götürdü yıllar, bendeki tüm olanı.

Bir haller oldu bana, son günlerde.
Kafamın içinde,
Deli saçması düşler.
Aklım rüzgar gülü gibi,
Fıldır fıldır,
Dönüyor ha dönüyor.

Gözlerimi kapatıp kapatıp,
Çok dinledim sözlerinizi.
Yutkundum boğazımı delip geçen,
Kustuğunuz acı zehrinizi.
Yüreğime açtığınız yaralara çoğu kez,
Acıya omuz silkip,

Eğer küstüysen insanlara,
Bir söz,
Seni, yerle bir ettiyse eğer.
Aya çevir yüzünü,
Yıkansın için, ışığında.
Bir de türkü tuttur, dudaklarının ucuna.

Gezgin ruhum, dünyanın dört bir yanında,
Arar durur bilmediğim bir sırrı.
Nerde bir ateş görse,
Koşar sıcağına.
Ve her defasında,
Yanarak düşer kucağına.