Ne gönlüme alev düştü, ne gözümde gözlerin
Güneş baharla öpüştü, senin olsun güzlerin
Başka oyun bilmez akıl, nasıl kırılır yürek
Öğretmiyor hiçbir okul, üşütürmüş kör kurak
Aştı sevdiğim aştı
Nice engeller aştı
Nereden bilirdik ki
Bu yediği son aştı
Düştü sevdiğim düştü
Ey Nebî
Dönmez dilim anlatmaya hâlimi
Taştığından mıdır nedir içimdeki sevgi
Hesâba almaz oldum her nev'î âfeti
Saklamaz oldum yüzümdeki acınası hâleti
Kimbilir kaç yılım hebâ oldu sensiz
Ben neden hala ölmedim sanıyorsun?
Neden sövmedim yağmurlara,ıslattıkları zaman baharı.
Ki her bahar gelişinde,
Yanardım aşkın ile.
Güneşe gölge düşüren,
Yakan zemheriyi bulutların ötesinden,
Semaya renk veren o gözlerine
Bakıp da sevdaya dalmak mıdır aşk
Dillerden çağlayıp bal özlerine
Akıp da peteğe dolmak mıdır aşk
Senden gelenlerin kesilmez ardı
- Bir lokma aşın var mı, acıktım...
- Yok...
- Bir yudum suyun var mı, susadım...
- Yok...
Kardeşim namlunuz bana mı döndü
Kuzgunlar dolaştı bana mı kondu
Bana mı nâmerdin kitâbı indi
Bunu hak edecek söyle ne yaptım
Kuyular doldurdum siz için diye
Hesap sorma gözlerimin yaşına
Akmasına engel olmak neyime
Dönebilsem keşke yolun başına
Ağlamayıp gamla dolmak neyime
Aylar geçer,yıllar geçer zaman bu
Kor ateşi közden ayırır kürek
Yüzüm dönüp aleve ikrar vermişim
Erde olur düşmanda olmaz yürek
Aşk için düşmana ısrar vermişim
Namerttir tüküren yediği aşa
Gönlüme vurulan kelepçe gibi
Kavradın bedenim, bırakmaz oldun
Bir kuyuya düştüm, görünmez dibi
Üstüme çamurlu su gibi doldun
Bıraktım ruhumu, can veren çölde
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!