Ey gül bir ömre bedel, yaprağının deseni
Fakat övünme çünkü, biz yetiştirdik seni
(istanbul-05.06.2005)
Anneciğim gece gündüz
Hasretinden ağlar oldum
Dağlar inip olsa da düz
Gidemez kol bağlar oldum
Hem doğruda hem yalanda
Asırlarca yıkılmadım bu yolda
Gökyüzüne kafa tutan dağım ben
Aştım darı,buldum kendimi bolda
Erden geçe adım atan çağım ben
Ölmem kahpe kurşunuyla,sağım ben
Gün gelir de dallarına
Baykuş konar razı mısın
Set çekilir yollarına
Köprün yanar razı mısın
Ölmek istersin bin kere
Saçının ilk akıyım ben senin
Sevdâya benzer dudakların
yaşayamadan sevdâyı
'Oy' demeyi öğrendi,
kahrolasıca dedin
Biliyor musun
Gayrı derdime yanarım
Ne özlerim ne anarım
Göz yaşlarım,göz pınarım
Dolsa da akar dolmasa da
Dün içtiğim bugün derin
Kaçmalı mı acep senden
Münkire düşmansın ölüm
Ayrılanda rûh bedenden
Ahrete imansın ölüm
Gün ola zaman eriye
Dönersen bir gün,
Sakın uğrama bana...
Ne bileyim,
Terziye, kuâföre, markete falan git.
Dostlarına git, moral versinler...
Doktorlara git, ilaç versinler...
Karşımda yükselen dağlardan hiç korkmadım
Sevemedim eteklerine damlayan kanı
Yüreğimin kıyısından çağlayan kana benzer
Zirâ
Yüzüm hiç göğe bakmadı benim
Etekten avuçtan taşan küllerim
Rüzgâra savurun, savurun diyor
Titriyor bîçare kalmış ellerim
Son bir mecâl ile, duâ ediyor
Vur beni, koy beni, senden uzağa
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!