Aygül Zade Şiirleri - Şair Aygül Zade

Senin yalanların beni çok yordu,
Bir "seviyorum" dedin, bin yara doğdu.
Güvendim… elimdeydi kalbim sana,
Ama sen tutmadın, bıraktın soğukluğa.

Her sözünde başka bir gölge gizliydi,

Bir gülüşün vardı, masum gibi,
Bir bakışın vardı, bahar gibi.
Ama meğer içinde fırtına saklıymış,
Senin sevdan, bir yalan masalmış gizli gizli...

Dedin ki: “Sonsuza dek seninim ben,”

Gitme dedim içimden, ama sustum,
Dudaklarım kilitlendi, dilimden utandım.
Kal demeyi gururuma yediremedim,
Gidişinle ben, yarım kaldım...

Bir tek bakışınla darmadağın oldum,

Bir gün ölürsem, yazmayın uzun uzun,
"Çok iyiydi", "çok severdik" demeyin ardından.
Çünkü ben yaşarken yalnızdım,
Ve o sözleri, o sevgiyi bekledim yıllarca sessiz arkamdan.

Sosyal medyada dizmeyin duyguları,

Ben bir yetim kızım,
Adımı bile usulca söyler rüzgâr.
Oyuncağım olmadı belki,
Ama hayallerim vardı kocaman, yarım kalan.

Saçımı okşayan el yoktu,

Sandılar ki düştüm, kalkamam bir daha,
Kalbim kırık, sol yanım boş, susarım sonsuza.
Oysa bilmiyorlardı içimde bir fırtına var,
Ve ben susuyorsam, bu sadece öncesi kasırga.

Bir gün ağladım, evet... gizlice, sessizce,

Yol verdim,
Beni üzen herkese...
Susarak değil,
Kalbimi geri alarak gittim.

Kim ne dedi umursamadım,

Yoruldum be hayat,
Her sabah aynı yükle kalkmaktan.
Bir adım ileri, iki adım geri,
Yorgun düşmüş bedenimle savaşıyorum.

Gözlerimde düşler,

[Kadın]
Yollar uzunsa, yürürüm seninle,
Geceler karanlık olsa da fark etmez.
Yeter ki elimden tut,
Bırakma beni bu kalabalıkta.
Sevdamızı büyütelim,

Zamanında sevseydik belki bambaşka olurdu,
Sen yarım kalmazdın, ben eksik durmazdım.
Bir bakışla başlardı her şey,
Ama biz göz göze gelmeyi bile hep erteledik...

Kelimeler vardı dudaklarımızda,