her yara kendi içince kanar
her acı bir düşüşe bulanır
her ümit kırılgan baharıdır ufkumun
yaralı
ve yorgun
Sen geceyi kokladın
Yağmur üstünde boylu boyunca uzanıp
Terk ettiğin bulutlara baktın
Ben
Baldırı çıplak şiirler peşinde
Kim bilir kaç yıl yaşlandım
tanri senden bir adim otede yurumeyi nasip etmesin bana”
bu sozu seni kandirmak icin mi soyledim saniyorsun?
Oyle saniyorsun..
“yuregim” dedim..
“yuregim olmadan yasayamam” dedim.
Kıyıya bir türlü varamayan sandal
Limana bir türlü yaklaşamayan tankerim ben
Draftım kurtarmadı diyelim..
Kimyasal yüklüyüm.. asit yüklüyüm..
Uzak durun..
minicik ellerin vardı
minicik gözlerin
koca kocaman kahkahalarla doldururdun odanı
dunyaları sığdırırdın 2 metrekarelik oyun alanına
'Hadi.. Hadi..'
Resmimize bakıyorum şimdi..
Bizim resmimize..
Resimdeki yüzler bizler değiliz..
sanki yüzyıllar öncesinin hatıraları gibi..
İçerimdeki seni kaybedebilmeyi diliyorum ilk kez..
tüm sevdiklerimin beni terk ettiği bir dünya burası
bir ben terk edemedim dünyayı..
bir ben gidemedim
delice isterken
patır patır dökülürken gökyüzü
Nice şiir gibi bu da sana yazılmıştı, hayalini suya gömdüğüm gecelerde..
Kum tanelerini düşürürken tek tek ıraksamalarla başa çıkmak zorundaydı dalgalar
Kötü kokular içerisinde sokak cambazları ve onların aç duyguları
İlk ışıkların temasıyla daha bir ortaya çıkıyordu
Elinde yalnızlığıyla bir şair sokakta tek başına, kim bilir hangi periyi arıyordu
Alkolün demlediği beynimde milyonlarca kez yankılandı kararların ve kararsızlıkların
İsmi
“polen”
Bence
Savrulur gider gecede..
Kendimce oyunlarım vardı
zamanı geçiştiriyorum yine.
kalemler üstünde ağırıyor gökyüzü..
dağları kovalıyorum pencerelerimden..
salt gökyüzü istiyorum..
ve güneş..
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!