Söndü günün ateşi
Geceden feyzli karanlık
Ve sen
Peşine takıp götürdün mavimi
Siyaha sevdalı
Zifiriye aşina
Ne ister ki
Gelen her sabah ışığıyla çentiklenmiş ümitler
Damla damla satıldıkça kaçışmalara
Bebek nidalarıyla ağlar mütevaziliğinde
Minik güçlü bir dev olur avuç içinde
Bugün sensiz ilk günüm.
Aman Allah''ım ne kadar güçsüzüm.
Ben sadece kalbimi aldın sanıyordum.
Meğer herşeyim senle gitmiş be iki gözüm...
Yok yok dayanamam, katlanamam.
El açtım çaresizlikle
Dağlardan güç dilendim
Ufalandı
Taş oldu
Güneşte ısınmak istedim
Dondu
Sen misin bu?
Tanınmamak için mi
Yüzündeki çizgiler?
Yoksa çok mu oldu seni görmeyeli?
Bütün fırtınalara
Siper mi ettin kendini?
Sana bakmaya kıyamazken
Düştün işte gözümden
Hem damla damla
Hem de oldun beş para...
(05 12 2006)
Ve yine senden izinsizce
Gözlerimdeki imzanı kullandım
Aynalara bırakarak yokluğunun sancılarını
Kıyım gibiydi
Kaç çocuk atladı sereserpeyken
Şimdi karanlık günler eşliğinde
Buluta girmiş gibi
Nemli ve nefessiz
Hissediyorsun belki
Kocaman bir ummanda
ah yine
satırlar toprağım oldu
ben sabırlı bahçıvan
kalemim kürek
çakıllar arasında harflerimi arıyorum sana dair
durup durup adında soluklanıyorum
Dün gece aldırmadan çektiğim acılara
Yine yanımdaydın
Yine kanımda
Ve yine özlemle kuruldun başucuma
Dün gece kirpiğimden damladı herbir parçan
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!