Yüreğimin imzasıdır
Sana yazdığım bu şiirler
Satırlarıma sığınan kelimelerse
Aşkımın ayak izleri
Kah pür neşe
Kah ağlamaklı kalemimde
Dedim her yanım kara gözüne baka baka
Yalan mı söyledim de sözüme inanmadın
Dedim tüm canım yara kancalar taka taka
Gitmeleri seçtin de tende aşkla yanmadın
Kırlar dikenli çalı reva mıydı bu yazgı
Yine
İntihar sesi var kulaklarımda
Sakın intiharın sesi olur mu
Deme bana
Sen hiç yar yolu beklerken
Zaman intiharı yaşamadın mı avuçlarında
Artık
O köpükler o azgınlık
Can alamayacaktı
Güneşin ilk halinden
Yorgun uykulara yatana kadar
Durduraksız olacaktı çaba
Tarlaların kenarından çalınmış emekti benimkisi
Toprak kokuyordu buram buram
Belki de arzulananlara adanmış bir sefillikti
Sonunda kalan
Avuç içi kadar tohuma sevdalı bakışlar
İşte o tohum kadar değerliydi
O sabah ki
Sıyırır kendini geceden
Gözlerindeki çığlıkların sesini duyarsınız inceden
Zor olmuştur aklanması
Ve bitmiştir gecenin koynunda saklanması
Ne kötü
Ben ölüyordum
Sen sevinçlerine yeni çektikler atıyordun
Ben ya cam buğusuna takılıyordum
Ya da tırnağımın çıkık ojesine
Ve gün içinde mıh gibi kalıyordum
Sessizliği bozdu birden
Çok uzaktan gelen
hıçkırıklarım.
Ağlamaktan yorulmuş
Hıçkırıklarımla başbaşa
Kalmıştım.
Kıyılar bugün karanlık
Her birine bir bulut peydahlanmış
Karanlık ve de ıssız
Kalabalıkların göbeğine sessizlik çöreklenmiş
Yatmış adeta pusuya
Bir beni bekliyor yokluğunla boğmaya
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!