Arif Tatar Şiirleri - Şair Arif Tatar

İlkbahar kıpırtıları;
Kulaklarımda kuş cıvıltıları,
Dört yandan vurur güneşin pırıltıları,
Neden nazlıdır rüzgârın fışırtıları?
Ben de silerim eksileri, artıları;
Bugün de yaşama sıfırdan başlarım...

Her bayram geldiğinde kokular buram buram
Hakkındı en çok senin ihtimamla ihtiram
Asumana götürür böylesine ihtişam
Değecek acılarım can evime bu akşam

Yalnız sessiz kimsesiz soğuk sisli ve içli

İyi bil ki
Seni çok seviyorum deyişimde
Sanki adın o an dillenirdi şiirimde
İçimden geçenleri hemen söylemeliydim
Anladım ki sevgin her şeye değer
Düşün ki

Uzaktaki gördüklerim sisteki kımıltı değil
Önceleri gelen hayalin şimdiki karaltı değil
Sanki yakıp da tüterdi küllerini can gölümde
Bazen şaşırırsın neden hep sevdiklerim ölümde

Yıllarca kıvrılıp yanar o kıpkızıl yakamozlar

Çocuğum,
Yeşil bakışların
Hep sorardı;
Sımsıcak kavrayarak,
El ele tutarak,
Göklere uçardık! ..

Hep bu saati beklerim
Yıldızlar kümelenir gözlerimde
Neden ki hüzünlenirim
Soğuk bir kırbaç değmiş gibi tenimde
Sanki geceye gücenirim

Bu gece;
Her gelişinde,
İçimde,
Titrer gönül tellerim! ..
O günün gelişini özlerim…
Nice gecelerim;

Ana baba kardeşler bu ağıtlar Onadır
Bir kadın hep kendini atıyorsa yerlere
Belli ölen evladı bağrı yanık anadır
Bunlar nasihat olsun son gelen şu gençlere

Öyle bir sel geliyor önünde giden insan

Yine saatler yavaş yavaş dolmakta,
Ufuklar yaklaşıp kıpkızıl yanmakta,
Kuşlar gelip gelip tüneklere konmakta,
Bu akşam can evimi bir başka sarmakta...

Sımsıcak esip esip yakan deli bir rüzgar var...

Anne hep gözlerinde bulut
Bu garip seninle çok mesut
Bal dilin sonsuza dek sükut
Kucağında güller kanıyor

Çiçekli annem alnın sücut