Arif Tatar Şiirleri - Şair Arif Tatar

Günlerimiz gelip geçti sanma ki çok kolay geçti
Sorma ilk kafile neden bir avuç toprağı seçti

O duyduğum acı çığlık deşti yüreğimi deşti
Kimlerdi verdiklerini hiç bilemeden ödeşti

Seni gördüğümden beri,
Gönül tahtımda özelimdesin;
Gün günü hayalimdesin,
Unuturmuyum ilk sözleri...
Anladım ki artık;
Yıllarca aradığım sensin! ..

Vurunca sabahın ilk ışıkları,
Nağmedir sitemli kuş cıvıltıları,
Kanarya sarısı günebakanları,
Geçer buradan ümidin yolcuları…
*
Bu sabah birden değiştirdim huyumu,

&
Ağladı babalar ağladı; yığılıp bağrını dağladı...
Söze gerek var mı görene, çok dokunur insan olana;
Görmeyen göze ne yapılır, karanlığa kurşun sıkana...
Nasıl olsa bilindik yerler, uçurumlar açılır tufana...
Hiç yer verilmezdi burada, kitaplara ilme irfana!

Çocukluğumda bir abla…
Gökyüzünün kapanacağını söylerdi!
Kaç gündür kuru ekmek bile yiyemedim;
Bir gün sonra yanına gidip diyemedim;
Bu gece hiç uyumadım abla!
Her sabah öküz arabası,

Babama...

İşte yine bugün çok özel bir gün,
Çiçekler açacak yüzünde bugün,
Hep gülümseyecek gözlerin bugün,
Bir babalar günü geldi gidiyor...

Öyle müthiş sıcak ki gökten ateş yağıyor
Belli ki o askerler bir seferden geliyor
Dudakları kupkuru sadece bakınıyor

Bir yudum su der gibi öyle yorgun ve durgun
Yaşlı bir kadın bakar merakla uzun uzun

/....... /
Hep o şarkıydı...
Dinlediğim,
İnlediğim,
Dinlendiğim!
Yıllar geçti...

Bugün bin yetmiş bir, öyle bir gün ki! ..
Ne bir tasa, ne bir keder...
Başarılar, azim ister! ..
Alparslan, erlerden bir er;
Atını tutmuş bekliyor,
Bir anda tok sesi, öyle vurur ki;

/........ /
Sanırsın anlamsız noktalar...
Sonunda mutlaka soru işareti!
Şiir, böyle başlar;
Ama bir türlü bitmez!