Arif Tatar Şiirleri - Şair Arif Tatar

Belki bir gün gelirim deyip gitmiştin! ..
Bekledim seni o günden beri; gelmedin…
Son göçmen kuşlar da bugün gelip geçti;
Onları birlikte seyrederdik unuttun mu?
O günlerimizi unutmayacağını biliyorum…
Hatta ne hayal ettiğini de tahmin ediyorum! ..

Kar taneleri...
Hiç batmadı, batmaz gönül iğneleri...

Bembeyaz...
Yaksa da kavursa da ayaz;
Yine elleri,

Işığım öğretmenlerime
Sevgili öğretmenlere...

Okuldaki ilk günüm, yerim nerde? ..
Der gibi bakınırken, görür biri içerde,
Bana gelip yaklaşır; içten gülümseyerek,

Sımsıcak Anamur, içimde sürur,
Buhar buhar olur, kalpleri vurur,
Gelin yüzün diye, çağırır durur,
Hüzün dolu yorgun, mavi denizin...

Nedendir Anamur, sendeki hüzün,

Günaydın...
Güneşin girişi kadar...
Sımsıcak!
Fedakâr...
Berhudar!
Vefakâr!

Sen beni...
Hep ağlamaya alıştırdın!
Şimdi yaşlı gözlerim;
Sislendi zihnim...
Uğulduyor beynim,
Bilmem... Bilemem!

Bir bebek...
Büyür güneşin ellerinde!
Bir kelebek...
Niye uçar ki yılmadan ta ufka kadar?
Kuytu bir yerde yeni açmış bir çiçek,
İlk libasını soyunurken körpe bir böcek...

Hiç unutmadım...
Ellerin ellerimde...
Sımsıcak!
Hiç unutmadım...
O günden beri gözlerim gözlerinde...
Can bulacak!

Yaradan rabbinin adıyla oku
Sanırdım içimden gitmez bu korku
Kim çekti tenimden zehirli oku
Nerden geliyor bu, bambaşka koku

Ötelerden beri ne fısıldıyor

Uzaklara sessizce bakınan bir ihtiyar
Sanırsın her halinden görülmemiş bahtiyar

Sorar meraklı gözler burası hangi diyar
Söyle nasıl olur da bir can bir cana kıyar