Arif Arslan Şiirleri - Şair Arif Arslan

Sana yazmak lazım tüm şiirleri,
Şarkıları sana okumak…
Gözlerinin içine bakarak…
Ruhunun derinliklerine inerek,
Dokunarak ipek saçlarına,
Koklayarak…

Sensizliğe kahredip yandığım gecelerde
Kalbim kırık ve mahzun
Karışık duygularla
Öksüz bir çocuk gibi
Perişan hallerimle sessizce ağlarım da
Göz yaşlarım süzülüp akar yanaklarımdan

AnLadım Sende De Hiç Vefa Yokmuş,
''ELveda'' Demeden AyrıLıp Gittin.
GeLmez Merdivenden Ayak SesLerin;
Sesin SoLuğunLa SıyrıLıp Gittin.

Sanma Ki, BekLerim Dönersin Diye,

Koy başını göğsüme
Saçlarını okşayayım biraz
Ve sırtını ovayım
Boynunu, omuzlarını…
Sonra güzel bir masaj yapayım
Ömründe hiç tatmadığın

AŞKA SUSAMIŞ GÖNLÜM

Herkes uykuda şimdi,
Gecelerin koynunda
Meleklerin kanadında,
Bilmem kaçıncı rüyada…

Seni görmesem de biliyorum ben
Dokunmasam da hissediyorum
Sarmasam da okşuyorum kollarımla
Ve bakmasam da giriyorum gözlerinden ruhuna
Çünkü gözler ruhun pencereleridir
Elsiz de tutuyorum ellerini

Gün olur, susarım yanmışçasına
Çatlar dudaklarımla beraber ruhum
Dünyanın bütün sularını içsem de kanmam
Seraplar görmeye başlarım uzun süre
Çöller tükenir de ben yine ayılmam

insan bilemez bazı şeylerin sonunu baştan
çok defa ne olacağına sen karar veremezsin
duyguların sürükler, kader girer araya
ve sen bazen arada kalırsın işte..
seversin;
bazen sevilir, bazen de sevilmezsin

BENİM ŞİİRLERİM…

Benim şiirlerim çeşit çeşit
Renk renk, desen desendir.

Bazıları vardır ki, Padişah gibidir,

ELBETTE BİRİ VARDIR

Hep sevilip özlenen daima biri vardır;
Yıllar boyu gözlenen daima biri vardır

Yüreklerde hasreti, durmadan körüklenen;