İçimde tuttuğum bir aşkla başladı,
Ne zaman içime sığmaz oldu,
O zaman şiirlere aktı.
Çok masumcaydı, çok saftı.
Daha çocuktum, mutsuzdum,
Beklese de ruhum, sabredemiyor.
İçimdeki merak bir türlü dinmiyor,
Öyle ki dolup taşacak sanıyorum,
Ama sen gelmeden damlamıyor.
On ikiye dört saat sayayım,
Dönüşmekten korktuğun kişi,
Benim hayallerimdeki biri.
Umarım sende anlarsın beni,
Fark edersin bu gerçeği.
Dünyadaki varlığım sana olan aşkım,
Birde senin için yazdıklarım,
Belki senle olan bir kaç anım.
Sensiz yok olan bir hatırayım.
Unutmadıkça acı veren,
Yalan yok hislerim artık tok,
Saymayı iki yüz gün önce bıraktım,
İşte bu kadar kolay atlattım.
Sense hiç bunları yaşamadın,
Hep yanımda ama bir adım uzağımda kaldın.
Bütün bir ordu koşuyor neşeyle,
Önlerinde düşman, ellerinde süngülerle.
Hepsinin amacı bir an önce ulaşmak,
Kutlu yurdun topraklarını geri almak!
Gülüyorlar, ölümden korkmuyor,
Selam olsun size Tanrı dağından,
Ben geldim Ötüken yolundan,
Sizse gitmişsiniz hep gavurun yolundan.
Ne oldu medeni oldun da,
Adam sayılır mısın karşımda?
Ağır geliyor insana sevmek.
Hele ki karşılıksızsa verdiğin emek,
Hemen çekip gitmek gerek.
Kimi kandırıyorum,
Beni vazgeçiremez hiç bir sebep.
Yanma gönül, yanma,
Bu bencile kanma,
Bıraktı, gitti başkasına.
Bırak artık yanma gönül, yanma.
Yedek bile değilsin sen anla,
Uzun zaman sonra mutlu olunca şaşarsın,
Hani, korkarsın, bozulacak sanırsın,
Bir şey olmasını beklersin,
Beklerken mahvolur gidersin.
Alıştığın mutsuzluk daha iyi gelir sana,
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!