Düşünmeden duramıyorum.
Belki seni özlüyorum,
Belki de sadece düşlüyorum.
Olsun ben seni özlüyorum.
Her gece İstanbul'a bakıyor,
Bozkurtların ölümüyle kinlendik,
Dirilmesiyle şenlendik.
Atsız eserleriyle efendi leştik.
Bize esasları öğretene oydu,
Geçmişten verdiği derslerle aldı toyluğu,
𐱃𐰀𐰣𐰺𐰃 𐰑𐰀𐰍𐰞𐰀𐰺𐰃𐰦𐰀𐰣 𐰑𐰆𐰍𐰑𐰆 𐰉𐰆 𐰴𐰀𐰣
𐱅𐰀𐰭𐰼𐰃'𐰤𐰃𐰤 𐰴𐰃𐰔𐰍𐰃𐰣 𐰲𐰆𐰲𐰸𐰞𐰀𐰺𐰃𐰦𐰀𐰣
𐰀𐰤 𐰴𐰆𐱃𐰽𐰀𐰞 𐰴𐰀𐰦𐰀𐰣 𐱅𐰇𐰼𐰚 𐰃𐰺𐰴𐰃𐰦𐰀𐰣!
𐰏𐰀𐰠𐰃𐰖𐰆𐰺 𐰏𐰀𐰠𐰢𐰀𐰚𐱅𐰀 𐰆𐰞𐰀𐰣
𐱅𐰃𐰼 𐱅𐰃𐰼 𐰴𐰆𐰺𐰴𐰆𐰖𐰺𐰞𐰀𐰺 𐱅𐰇𐰼𐰚 𐰴𐰀𐰴𐰣𐰃𐰦𐰀𐰣!
Ne bakıyorsunuz bana?
Dördü yan yana...
Yine başladık galiba,
Lütfen uzak durun gelmeyin bana.
Başım çatlıyor,
Kafam içten yarılıyor, kanıyor.
Yardım edin, tutun, durdurun!
Ne yapsam, beynim yerinde dursun.
İnanmak zor sana,
Beni benden çok sevdin ya,
Ondan bu tantana.
Alışmıştım oysa yalnızlığa,
Sessiz geçen akşamlara,
Lütfun güzelliğinden korkarım sandım,
Ama yanıldım çünkü artık bende onunlaydım.
Onun kutsallığına bulandım,
Onunla beraber değer kazandım.
Özel sandım, bir tek onunla kaldım.
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!