İnanmıştım sözlerine,
O güne kadar inkar ettiğim.
Hayallerime almıştım seni,
O güne kadar kimseye söylemediğim.
Zorla sevdim ben seni,
Her şey normalmiş gibi.
Hayat akıp gidiyor,
Bir an bile duraksamıyor,
Sindirmek için zaman bile tanımıyor.
Oysa dünyam başıma yıkıldı,
Bir veda, hiç bu kadar güzel olur mu?
"Görüşürüz", görüşeceğiz,
Ben onu tekrar göreceğim.
Sevdiğin çocuktan eser mi var?
Değişmeyen bi sen var,
Birde senden kalanlar.
Ruhundaki prangalardan bende de var.
Ne yapsam açar, ne yapsam kaçar,
Gidişimin nedeni belliydi,
Anlamıştın zaten sende beni,
O anda içim biraz cız etti,
Ama her şey için çok geçti.
Belki rastlarız bir sahafta,
Bak bu şiir senden,
Sana olan en güzel hislerimden.
Çocukça sevdiğim kişiden,
Hala masum hayallerin peşindeyken,
Yazdığım dizelerden.
Sevmeyi denedim, yine denerdim,
Ama hiç yardım etmedin.
Ben denerken sen izledin,
Artık istediğinden bile şüpheliyim.
Kolay pes eden biri değilim,
Yoluna ömrümü serdim,
Sen benim çiçeğimsin.
Ben seni nasıl böyle sevdim,
Sen benim sevdiğimsin.
Kim seni benden aldı?
Buyurmuştu bize zerdüşt,
Ama neyi?
Hatırlayan var mı, kimdi zerdüşt?
Tanrı göndermişti bir ton insan,
Ama hepsi anca bir tutam saman,
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!