Eski bir anı gibi geldi aklıma,
Yıllar öncesiyle olan benzerlikten galiba,
Hayatım o kadar kötüleşti mi ki?
Çektiğim acıdan hiç fark etmemişim, ne kadar çaresizim.
Hala aynı yollar geçiyor kafamdan;
Olmak istediğim insanın seveceği tarzda birisin.
Belki olmaktan çok ötesin.
Kim bilir, sen neleri seversin,
Ama, sanki biliyor gibiyim,
Nelerden hoşlanılacağını iyi bilirim.
Acı ama uyandım, gerçekmiş,
Ben kavuştuğumuza inanamazken,
Ayrılık akşamı gelmiş.
Şimdi diliyorum,
Beni "unutamamanı".
Sevgililer niçin bekleyemezler,
Aşkı hızlı yaşayıp bitirirler?
Uzun uzun düşünceler,
Hepsi boşa kürek çekerler.
Eskisi gibi değil her şey, aslında hayatım güzel.
Ama yalnızım hiç olmadığım kadar,
Ne bir dostum var ne de bir sevdiğim,
Dostlarım var tabi iki üç tane ama hepsi yabancı,
Sevdiklerim vardı hepsi birer yalancı,
Belki de yanlış anlamışımdır aşkı,
On iki yıl önceydi,
Sevmek neydi bilmezken,
İlk görüşte aşkı öğrenmiştim.
Her şey o zamanlar masumdu,
Duygularımı ilk buluşumdu.
Kapılı gözlerim illüzyona,
Kimse görmeden kaçırmalı,
Ayıplarınım yoksa.
Ama bakmalı,
Çaktırmadan göz ucuyla.
Açılacak pembe dudağı,
Anlatmaya başlayacak,
Ne kadar çok sevdiğini.
Gülecek sana karşı hep,
Sen ağlayacaksın,
Kırılır bir dal,
Yağmurun şiddetinden,
Tamda onu yeşertmek isterken.
Gariptir, istenilen,
İstemekte kalıp sürekli düşünülen,
Ne istiyorum biliyor musun,
Değişmiş olmanı.
Eskisi gibi güzel kalmanı,
Ama biraz daha farklı olmanı.
Ciddi kalmanı, benimle olmanı,
Hiç gitmeyecek gibi sarılmanı,
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!