Okuduğu kitaplardan belli yüceliği,
Gözündeki parıltı da bin keski!
En saf kötülüğü bile yontar,
Asil kanıyla coşar!
İntikamı alınmadıkça gitmez,
Bir hayalim vardı.
Beraber olduğumuz,
Seni her uyandığımda gördüğüm,
Her sevdiğimde öptüğüm.
Bir hayalim vardı.
Yıkılmaya yüz tutmuş bir harabeyim ben,
Kimsenin görmek istemeyeceği bir yerdeyim.
İnsanların acıyıp geçtiği sokaktaki evsizim ben,
Demirliklerin bile layık görülmediği kişiyim.
Ben şuan senden uzaktayım,
Ama bil ki her an yanı başındayım.
Bırakmak istemezdim,
Zaten bırakanda ben değildim.
Hep kalana zor derdim,
Gidene gidecek bir yer uydururdum.
Şimdi anlıyorum,
Bazen gidenin, gidecek bir yeri bile yok.
Kalanın kaybettiği bir kişi,
Beni tanıyordun sen,
Ondandı göz yaşların,
Anlamıştın, gidiyordum,
Tamda seni sevmişken.
Erkenden aşkı buldum,
Hayatı en güzel yaşayanlardan oldum.
Gelecek kaygılardan kurtuldum,
Artık yanıma bir yoldaş buldum.
Rastlantıya inanmaz oldum,
Neden? Ne oldu da ağlıyorum şuanda?
Bilmiyorum.
Bir şeyler mi gizli bilinç altımda,
O mu çıktı ortaya?
Kırmızı saçlı bir kadın,
Belkide rastlantıdır ya da kader.
Hatırlatıyor bana şiirden,
İçtiğin sigaradan belki de,
Ne bileyim her şey sensin.
Bir tek bu sefer bensizsin.
Ruhuma karşı biyâne birini,
Mülferit görmek,
Benliğime olan en büyük günahım,
Neyse ki ben en büyük günahkarım.
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!