Kaçıp gitmek istedin,
Sorunlar çözülür diye.
Çok saftın,
Bense çok aşık,
Bana kaçacaksın sandım.
İlk defa böyle yanıldım.
Yıllarca çekilen çileli hayatı seviyor,
Hala acı getiriyorken tutunmaya çalışıyor.
Yaşamayı neden bu kadar çok seviyor ki?
Şaka gibi geliyor belki,
O kadar çabanın sonunda ölmek.
Şimdi tanışsak, tanır mıydın beni?
Sever miydin gerçekte dönüştüğüm kişiyi?
Anlattığımdan da farklıyım artık,
Daha sessiz, daha iyi.
Unutmayı denedim baktım o fotoğrafa,
Yoktun bir kaç gündür aklımda,
Ama görünce o güzel gözlerini,
Doyamadım teslim oldum aşkına.
Hala deliler gibi aşığım sana,
Alıyorum seni kollarıma,
Her seferinde bırakıyorsun kendini bana,
Öpmem için izin veriyorsun galiba,
Ya da bahane arıyorum bakarken sana.
Ama alıyorum seni en sonunda,
Dışarı bakıyorum, üşüyorum.
Nedendir bilinmez onu düşünüyorum.
Özlüyorum, ama sevdiğimden değil,
Alıştığımdan, biliyorum.
Düşüneceksin.
Bir bilse ne kadar üzdüğünü,
Üzer miydi?
Bir bilse ne kadar sevdiğimi,
Sever miydi?
Yanıyor yine sancaklar,
Kapıda savaş var!
Kaçan namerttir,
Kalan ebedi!
Akan kandan belli!
Yüceler yücesi, Türk milleti, ileri!
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!