Olmadı, olamazdı,
Bu kadarı artık fazlaydı,
Kaldırabileceğimden çok daha ağırdı.
Ama kaldırdım,
Hatta neredeyse unuttum sandım,
Geçsede zaman,
Ne kadar boş olduğunu anlasa insan.
Anlasada insan,
Akıllanmaz, zaman yine aynı zaman.
Günler kuru bir fidan,
Bazen gerçekten inanmak istiyorum,
Ama çok bariz belli ediyorsun.
Yalanlarına kanmaya çalışıyorum,
Sen yalan bile söyleyemiyorsun.
Sevmediğini bildiğim halde deniyordum,
Bir günlüğüne ölsem,
Anlar mıydım yaşamanın değerini?
Bensiz kalsan, anlarsın değil mi?
Seni ne kadar sevdiğimi.
Anlaşılması zor biri,
Katlanılmaz denilen kişi,
En mutlu insan oysaki,
Ama mutluluğu arayan yokki.
Neden diye soranlar,
Neden aradın?
Bahaneni değil gerçeği söyle,
Ya da sen benden dinle.
Unutamadın.
Benim gibi çok sonradan anladın.
Onunla geçirdiğin 3 yılı geçtim, 3 günü bile unutmayacaksın,
Ta ki başka biri gelinceye kadar,
İşte o zaman onunla geçirdiğin 1 gün o 3 yılı silip atacak.
Ve doğacak aşk sanki sürecekmiş gibi sonsuza dek.
Seveceksin geçmişten çok şimdi yaşananları,
Sevgilimin gülümsemesiydi aşk,
Tatlı tatlı öpmesi,
Sevdiğini söylemesiydi.
Hatırladığım bunlardı,
Aslında daha çok şey vardı,
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!