Benim kadınım bir terazi;
emsalsiz bir vicdan, yüreği ak gündüz olmalı.
Suskun ufkuma dalan ses, ekberi ilahi
içimin portresinde aşk olmalı bütün nevalara yüklenmiş
bir çıkış olmalı, bir meyan ki güftesi benden içeri
bütün sözleri silip geçmiş, adımla okunan!
Ah Nalan, ah!
Sen değilmisin
Balkonuma köprü atan.
Hani bir gün
Geçeyim dedimde
Nerden bilirdim
Bırakılan umurdan geçmez aşağı;
saymam ki ümüğe dizili bıraktığın,
yok yere kırgınlığım ölecekmiş!
''İnanamam sesine verdiğin bu telaşa! ''
Sen! Dibisin bütün kara belaların.
Suya düşmüş Mihri canım hicranın dalgalanır!
O ay parçası yüzün de gözyaşından belli.
Ağlarsın! Kalem parmakların dudaklarında
Titreyen tenine rüzgârlar yar gibi sokulur.
Bir yeis uğultusu doldurur sisine bulutların
Gölgeler hastadır! Toprak gamlı bir ihtiyar!
Bir ara sokulan boşluğun
mızrak ucu kadar keskin.
Veranda da olmuşum,
değilim, ama sanki sonsuz
bir yerin de durmuşum.
Bir göz var bakışları çok keskin
Kazık rahatça batar gevrek aklın yarıklarına.
Tecavüze uğrasa zevkten bir daha ister ki
bu, monk us rahibeler gibi gün görmemiş
bilmemiş zevkin; alışını, verişini!
Hani terk etti ziyadesiyle, hakkını vere vere
tadını aldı ya! Tam bir dönüş bu çan havasından
Sevemez âşık bir başkasını
Bağrına taş basması gerek.
Süremez içinde ki yaraya merhem
Yârinin eli değmesi gerek.
Aşığa dağlar sabır yeridir
O halde toprağa ne gerek..
Ne gerek şey in'ine kaldıysam..
Eğer ''her'' olduysa tekilim,
Çoğulum da, sana ne gerek!
Ne gerek, üstümde gök, altım da yer
Zebille ziyan insana ne gerek!
Bakınız;
Değerli vaktimi çar çur eden bendim
Bendim bütün yenilgilerin ezikliği.
Bu toz ve dumanın içinde tükenmiş
Bütün sebepleri üstüne çeken bendim.
Eğer bir yerde bir kusur ile yeşermiş
Çıkarın manifestosu ne zaman yakıldı!
O dokunaklı gösterişin lüks yolunda
Frank'a o fiyonk benim için mi takıldı?
Ne için mubahtı kalleşlik millete
Onun için geldiniz sine-i meclisi
Kanıyla kuranların kalbine lanet olup.
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!