Altan Doğan Şiirleri - Şair Altan Doğan

birileri
o çağda bir suçluluk edinip
yeğni bir gök kullanırdı bakışlarında

'biz milletlerin ve mezheplerin kanunlarını iptal edeceğiz'
ılık ılık büyüyen izsürülmez sakınca

dokunsalar
birbirinin bir yerlerine
en güzel bakışmak o
yaz kuşları doluşur ışıklı dallarına

bakmaktan yoruldular
birbirlerine
bakıştılar yine de
dinlenmek için

çıktılar
birbirinin terazisine
ağırlıkları sıfır
o hallerinde

hayata toplubakış o'nun öyle susması
sesine berkitilmiş mavi bir leke

anlat
ama yitirmeden güze sızan ağzını
genzinde bir uçurum öfke halinde

her neyse unutulan
artık güzeldir
unuttukları da var bakışlarında
kendisini hep geride bırakan nehir

şimdi burada olmadığın
benim ülkem yok gibidir
üşür elleri evlerin üşür yalnızlık
vakitler saçlarını kısa kesmiştir

şimdi burada olmadığın

ağaçlar kuştur işte yorulup yere konmuş
bembeyaz aklımla okudum bunu
bir oyun gibi güzel rüzgarlı kanatları
gölgesi aydınlıktan daha duruymuş

bozkır denizdir işte sıkılıp toprak olmuş

gülün gül oolduğunu çalarım sana
aşkın aşk olduğuna sürgün giderim

yaşamaktan daha güzel yurt var mı çocuk
bakışın çizilmiyor hiçbir ülkeye
büyüdüğüm için senden özür dilerim

kaybolur bellekleri
bakışırlarken
yeniden doldururlar
yaban hayvanlarıyla