Ali Tekmil Şiirleri - Şair Ali Tekmil

eylül;
bir tomurcuk dil içinde çürüme.

bir sarıya el edip
kırmızıya serilme.

çocuk
yarınki avuçlarını uzat bana
bak, bu bertik otu
kıyımlarda açar
yaraları susturur
bu reçine

senin ellerin tetik
gözlerin radar
kaderin kıyamete beş var
göğüs diye beslediğin
sınır tanımaz çirkef çukuru

Serçe kuşu zıp zıp!
Kumrular pırrr!
Kargalar şakadan sütçü
Sakalar sucu
Ördekler vak vak!
Kazlar döne döne

Gel yatır gözlerini biraya umar
Bak bütün a’lar bo hem

Kalıntı gözlerle sürüyormuş yatını
Sağrısında bi dolu beri düş

sahibinin kurması çağ içinde oturur
elinde kir suyuna batırılmış bir iğne
söküğünü sahibinin
diker de diker!

derinden derine senfoni işler

at bindiğimiz yerleri çukurlara doldurdular
düştük
düşümüze çul çaput bağladılar

elimiz ayağımız şekildi
loş yataklar ki

avcısın
avlaklarını kapatmış siyanür.
sesini siliyor sayfalardan
sakalı sararmış bir soysuz sülfür.
kurulmuş karenin ortasına
yeşil öğütmede habire.

içimde ışkın halayı
iki temmuz bir mayıs
iki temmuz bir mayıs
yed’iklimin ebesi
içimde doksan üç hançer
kanın alevden ayak sesi

Urla'nın ortasına bir adam diktim
Ayhatun Suyu'*nda ayakları
doldurur yelini Deveci'**den her gün
üfürür bir boy
güneşini serinletiyormuş böyle
yoksa yakarmış dallarını dünyanın