Ali Osman Yılmaz Şiirleri - Şair Ali Osm ...

Gidenin ardından ağlanmazmış,
Gel de ağlama,
Sevda ateşi yakmış beni,
Gel de kara bağlama.

Dönmüşüm bir mecnuna,

Hasretin rengi,
Beyaz gül oldu bana,
Kar yağmasa da,
Saçlarıma,
Sana olan sevdam,
Beyaz karanfil oldu,

Güneşin olgunlaştırdığı meyve misin?
Kökleri sonsuzluğa uzanan, dalları sınırsızlığa yükselen,
Gerçek bilgi ağacında mı yetiştin?
Mekan tanrı'sının avucuna zaman tanrı'sının bıraktığı,
Bir mücevher misin yoksa?
Kimsin güzel, nesin sen,

Her şeyin çaresi bulunur,
Yalnızlığın ve terkedilmişliğin,
Ne yazık ki çaresi yok,
Vücudu saran kanser gibi,
Naçar beklersin ölümü,
Beklersin gelsin diye,

Seni bilmem ama,
Her gece seni düşünüyorum.
Yalnızlık ülkesinde bir başıma,
Ayrılığımızı sorguluyorum.
Ve ben her gece,
Seni ağlıyorum,

Güneş Sapsarı,
Ve rüzgar mavi gözleriyle,
Yaz sıcaklığını esmekte,
Bekleyin biraz,bekleyin,
Hazan mevsimi gelmekte.

Sükun ve huzur içinde,
Yaşamak için çabalarım.
İnsan gibi yaşamak,
Sevgimi dağıtmak herkese,
Sevdalanmak herkes gibi,
Gönlümdeki O güzele,

İnanmayın sakın,
Size tatlı sözler söyleyenlere,
Yüzlerine bir bakın,
Hiç birinin yüzü gerçek değil,
Herkes, takmış bir maske,
Kimi kondurmuş mutlu bir gülücük,

Güvenmek ve inanmak,
Hem de iman edercesine,
Deniz kıyısında düşlerken,
Sevdayı, sevgiliyi, kavuşmayı,
Bir ömür birlikte yaşamayı,
Nasıl bir huzur dolar içimiz?

Ey İkibin üç,
Beni,koskoca,
Koca adam yaptın ve,
Kaf dağının ardında,
Bir güzel var diyerek,
Gönlümü nişanladın ona,