Ali Osman Yılmaz Şiirleri - Şair Ali Osm ...

Sevgim sarmaşık gibi,
Dolandım mı,sökemezsin,
O yüzden sımsıkı,
Sarılıyordum sana,
Ve birlikte yaşayacağımız,
Zamana.

Seninle geçen bir an,
Bir ömre değerdi,
Bir beden olduk ya o an,
Bin ömre bedeldi inan.

Sensiz geçen zaman,

Sevilmek istiyorsan eğer,
Sevmeyi bilmelisin,
Karşılık beklemeden.

Mutlu Olmak İstiyorsun,
Mutlu etmeyi öğren,

Ne gariptir,şairlerimizin şiir yargılaması,yorumlamasını bilenlerimizden çok daha fazla.Şiiri yapmak,şiirden anlamaktan daha kolay.Şiirin orta hallicesi beylik ölçülerle,sanat bilgisiyle yargılanabilir; ama şiirin iyisi,olağanı aşanı,evrensel olan kuralların ve aklın üstündedir.
Onun güzelliğini sağlam ve olgun bir görüşle fark eden,bir şimşeğin parıltısı kadar görebilir ancak onu.O güzellik aklımızı işletmez,
başımızı alır,allak bullak eder.Ona varmasını bileni saran coşkunluk,şiiri okutup dinlettiği bir başkasını da etkiler.
Nasıl ki mıknatıs bir iğneyi kendine çekmekle kalmaz,onu da mıknatıslayıp başka iğneleri çekmek gücünü aktarır ona.Tiyatrolarda daha da açıkça görülür ki,şairi öfkeye,hüzne,kine kaptıran,dilediği yerde kendinden geçiren o kutsal esin gücü,şairin aracılığı ile oyuncuya,oyuncudan da bütün tiyatrodaki halka geçer,birbirine asılan mıknatıslı iğneler dizisi gibi.
Şiiri yapan şaiirin,o şiiri yaptığı andaki duygu seviyesine varamadıkça,şiirin hazzına varmak olası değildir.Şiiri okurken bulunduğumuz ruh hali,şiirin hazzına erişmemizi engelleyebilir.O yüzden şiiri tekrar tekrar okumak ve şiirdeki şimşeğin çaktığı andaki ışığı yakalayabilmek anıdır,şiiri anlamak.
Ünlü düşünür (Montaigne) ve felsefecinin biri; ’’Yorumlar her yanda karınca gibi dolanmakta, ama,gerçek şair ve gerçek yazarsa binde bir çıkıyor’’ demektedir.

Sözler dilimden
Göz yaşlarım gibi dökülmekte
Ey güzel!
Neden, neden diye soruyorum?
Döktüğüm bu göz yaşlarım
Aşk türküsü söyler gibi

Sol yanımda hasretin,
Sağ yanımda nefretim,
Sensizliğe ve yalnızlığa,
Öfke sarmış bedenim,
Beni sensizliğe,
Ve yalnızlığa mahkûm eden,

Bir dişi kediyle,
Bir parça ciğer,
Olsaydı yanımda,
Başka bir şeyde istemem,
Diye düşünüyorken,
Sen tut ciğercinin kedisine,

Su içerken,tasımdan,
İçmek isterdin doyasıya,
Sofrada yanımda oturmak,
Ekmeğimden ısırmak,
Dizlerini dizlerime dayayıp,
Gözlerime bakarak,

Yeter artık yeter diye isyan ettiğim bir an
Daldım gönül okyanusunun derinliklerin,
Oltanın ucuna takılmış sevgi balığına yem olarak
Çevremde binlerce olta, sevgiyi yakalamak içinmi yoksa
Tüketmek içinmi oradalar bilinmez,
Ben gönlümün enginliklerinde, ararım kendi sevgi bahçemi

Ellerim açık,
Hala inanmadayım,
Ve tanrım senden,
Dilek dilemedeyim.

Ey ulu tanrım?