Ali Osman Yılmaz Şiirleri - Şair Ali Osm ...

Gecenin kandilleri sönmüş,
Fitili tükenmiş lamba gibi,
Tek bir yıldız yok ortalıkta,
Kapkaranlık bir gece,
Soğukta değil hani,
Fırtınadan eserde yok,

Hayal kırıklığıyla geçti yıllarım,
Geçen günleri düşündükçe,
Sanırım ben,sensizliğe, ve,
Hayal kırıklıklarına,aşığım.

Bu yüzden güzelim,

Aşkın bana ne tuzaklar kurdu,
Bu yürekle başkasını sevmek zordu,
Sabır elbiselerim bile bak yırtıldı,
Aklım doğru dedi,ama aşkın bozdu.

Gönlümü kırdın,yıktın beni sevdiğim,

Ne kadar oldu
Hatırlamıyorum,
Seni düşlerim dışında görmeyeli,
Rüyalarımda bile,
Sisler içindesin,
Bulutların üzerinde,

Soruyordu bana görenler,
Hangi tanrıçanın bu heykel?
Kim tapınır bu tanrıçaya?
Bilemezler elbet,
Benden başka kim tapınır ki?

O gece,
Gökte Ay vardı,
Bütün yıldızlar bize,
Serenat yapmaktaydı,
İkimiz o gece,
İncir ağacının altında,

Anne söyle bana,
Ben nasıl doğdum?
Şırraaaak,bir tokat,
Sus,terbiyesiz,ne haddine senin?
Nasıl doğduğunu öğrenmek?
Senide bir leylek getirdi,

Dıştan bakınca,
Ev mi? ev,
Penceresi bile var,
Demir parmaklıklı,
Mahpushanelerin de!

Hani,o köşede duran,
Canım şu gözleri görmeyen,
O adam var ya;
O söyledi,bu gece,
Kap karaymış gece.
‘’Neden diye’’sordum?

Ne kadar oldu,
Bilemiyorum.
Asırlar gibi geçen zaman,
O kadar uzun süre,
Kendimi bile görmeden,
Erkekçe sevdalara,