Ali Osman Yılmaz Şiirleri - Şair Ali Osm ...

Bu sabah yine,
Kahrolası bu yalnızlık,
Koynumda sabahlamış.
Bilirmisin?
En eski fahişedir,
Tarih boyunca kimi bulsa,

Sensizlikle yaşamayı,
Öğrenebilirsem,
Ve yeniden sevmeyi,
Becerebilirsem eğer,
Yapayalnız kalacaksın,

Geceyle gündüz asla,
Bir araya gelmezmiş,
Her şeyi saklarmış gece,
Gündüz’ün saklayacak,
Bir şeyi olmazmış hiç.
Çünkü gün ışığında,

Camdan,sevinçli bir ses,
Yankılanıyordu sokağa,
İsmayil efendi,Kızım geliyor,
Okullar bitmiş,kızım geliyor,
Aha mektubu burda,
Postacı yeni getirdi.

Vatanın her bir kalesi elden gitti gider,
Kemal denen hergele, hep buna güler,
Babası deyyusu ekberidir halbuki, ülkenin,
Ta dinini s...yim o pe........ki dinleyenin.

Sümerbank mı? girmiş ta anasının ortasına,

Yürek acısı!
Benzemez hiçbir şeye,
Yitirmeye gör,aşkını,
‘O’nun kara sevdası,
Yıkar adamı,
Dev gibi olsan da,

Senden üstüme düşen,
Yağmur değil,kar değil,
Çiy gibi yağıyorsun üstüme.
Her yanım ıslak,
Sert bir rüzgar esmede,
Buz tutuyor dört yanım,

Evlilik iki bireyi,
Evli olmasalardı,
Evli olanlarından,daha iyi,
İki insan yapabilir miydi?
Ya da daha iyi,
İki insan olanı gördünüz mü?

Zaman Zaman,
Gözlerin dolarsa yaşla,
Enginlere dalıp,
Uzaklara giderse,
Bil ki o an,
Seni düşünüyorum.

Kuzey,buz gibi soğuk,her yer karla kaplı,
Zorlukları aşmak için,insanları çok canlı,
Başarmak için kullandıkları insan aklı,
Çalıştıkça kazanır,o yüzden insanları varlıklı.

Güneye indikçe ortalık ısınır,her yer sıcak,