Ali Osman Yılmaz Şiirleri - Şair Ali Osm ...

Dün gece saz meclisinde,
Tüm gönüller dile geldi,
Sazda teller inilerken,
Sazlar çaldı,meşk eyledik,

Yaralı yürek kanar durur,

Dikkatle bak
Ve gerçekten gör.
Deli deli ve
Dolu dolu sev.
Ama asla vazgeçme
Bir kez yaşayacağın bu hayatı,

Dön bana,
Dön bana da,
Yüzün göreyim.
Aramızdaki sıra dağları,
Kol vurup devireyim.
Gökteki yıldızlara da söyledim,

Bu sevdanın,aşkın yükünü,
Çekemezsin demedim mi?
Bu bir gönül yangınıdır,
Harında yanarsın,demedim mi?

Sevmek arşa ermek demektir,

Sabah güneşi doğmuş,
Her yan aydınlık,
Pencereyi açtım,
Deniz kokusu geldi burnuma,
Yoksa senin kokun mu?
Çünkü sende,

Yedi tepeden,
Her gün yedi güneş doğar,
Yedi tepesinde,
Her gece yedi Ay,
Yedi gökyüzü kurulur,
İstanbul gecelerinde,

Ben sensiz,
Yelkensiz,dümensiz,
Hatta küreksiz,
Bir tekneyim.
Açılmışım enginlere,
Bir başıma ve sensiz,

Bu gece,
Bütün yıldızları,
Topa tutacağım.
Kırlara çıkıp,
Bütün gece boyunca,
Ateş böceklerini topladım,

Bu gece yine,
Acılar içindeyim,
Sigaramdan derin bir nefes,
Teninin kokusundan,
Daha derin bir nefes,
Çeker gibi,çekiyorum.

Duvara asmıştım ya resmini,
O duvar bana,
Kabe oldu sevdiğim.
Senden kalan ne varsa,
Astım duvara bir bir,
Duvardaki resminin yanına.