Ali Osman Yılmaz Şiirleri - Şair Ali Osm ...

Sahilden,
Karşı yakadan,
Bakıyorum sana,
Solgun ve yorgun ışıklar,
Birer birer,
Göz kırpıyordu.

Beni kim niye,
Sevsin ki?
Sevdalanıp aşık olsun?
Kazma sapı gibi bir adamım ben.
Ne bir ses var,
Ne bir görüntü?

Bir birimizden uzaklardayız,
Ama anlaşılmaz da değiliz,
Sen beni beklemedesin,
Ben sana kavuşma derdindeyim,
Anlaşılmaz nesi var bunun?
Sevdalı gözlerle yolumu gözlersin,

Size; hayvan bile demek istemem,
Hayvanlara hakaret olmasın diye,
Sizler olsanız,olsanız,Birer,
İnsan siluetinde dolanan,
Kara dinli,kara donlu ve insafsız,
Allahsız,vicdansız katil robotlarsınız.

Yağ suratıma usul usul,
Bırak ıslansın yanaklarım,
İnadına değil ama,
Öfkeyle hınçla değil,
Sevgiyle özlemle ak,
Seni öptüğüm günki gibi,

Seven insan,
Sevginin çocuğu,
Aşkın,
Çiçeğiymiş.

Hem sevdim,

Ceylan gibi, dağ tepe sekersin,
İşte yüreğim, başka neyim istersin,
Sevdiğini, deyiver gari babana,
Gelin edip,seni göndersin bana.

Çok aradım yar, evinizin yolunu,

Güneş,günbatımında,
Camdan seslendiğinde bana,
Akşam olacak ve ben,
Yıldızlardan bir elbise,
Giyeceğim senin için,
Başımda taç olarak,

Yolda yürüyorum sessiz,
Seni düşünmemeye çalışarak,
Ellerim ceplerimde,üşümüş,
Mahzun ve omuzlarım düşmüş,
Yürüyorum bir garip yollarda.

Nasıl sıkılıyorum nasıl? Bir bilseniz,
Güz ayazında çıktım kırlara,
Ömrümün güzünü yaşadığım şu anda.
Mevsim güz, vakit güz, öğleden sonra,
Dolaşıyorum kırlarda, kendimle baş başa,
Ortalıkta kır çiçekleri, birde ben yalnız,