Olan şeyler olmazdı,
Eğer O olmasaydı veya biz olmasaydık.
Şu halde biz hakikatte kullarız.
Allah da muhakkak bizim mevlamızdır.
Biz sevgiden sudûr ettik,
Sevgi üzerine yaratıldık,
Sevgiye doğru yöneldik,
Sevgiye verdik gönlümüzü.
Veya bir bilgenin dediği gibi:
Öven de övülen de O’dur:
O halde tenzih edersen onu bağlamış olursun,
Teşbih edersen onu mahdut kılmış olursun.
Eğer her iki emri birleştirir,
Allah beni över, ben de Onu.
O bana kulluk eder, bende Ona.
Bir halde ben Onu ikrar eder ve
Eşyadaki çokluk ve değişikliği görünce inkar ederim.
Bu gün yine içimde bir hayli sıkıntı var,
Hep aklımda Allah’tan uzak olma hali var.
O'na yakın olmayı nasıl becereceğiz?
Bunu nasıl sürekli hale getireceğiz?
Allah bir ayet ile Sevgili Muhammed’e,
Şöyle hitap etmişti Kur’an’ı Kerim’inde
“De ki: ‘Ey Kitaplılar, Yahudi, Hıristiyan,
Hepiniz bizim ile aramızda bir olan”
Sonra Meryem İsa’yla Şam yönüne geçerler.
Nasıra adındaki bir köye yerleşirler.
Hazreti İsa burda otuz yaşına gelir.
Allah Teala O’na, Cebrail’i gönderir.
Leylasını arayan mecnun gibiyim şimdi,
Bir dilsiz bülbülüm ki, söyleyecek sözüm yok.
Gecelerim karanlık, rüyalarım boş şimdi,
Sevdamın ateşini yakacak bir közüm yok.
Sana sonsuz aşkımızla geldik Senin huzuruna,
Aşkımız daim olmazsa son bulur muhabbetimiz.
Bizde tüm sıfatlarının tecelli-i zuhuruna,
Müsaade eyle Rabbim yükselsin marifetimiz.
Bizde durmayıp kaçan o marifetin daim eyle,
Bir tek Sen varsın bir Sen;
Her şeyde bir şeysin Sen,
Her şeyi bir şey eden.
Bir Sen varsın bir tek Sen;
Bir şeyde her şeysin Sen,
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!