Bir ceylan koşup geldi, şu dağ yamaçlarından,
Baktım ki kanlar akmış narin ayaklarından.
Dedim: “Ne oldu sana ey güzel gözlü ceylan,
Sana kıyanda inan ne kalp vardır, ne vicdan.”
Beni gönderdi sahibim,
Dedi: “Benden çık sana git,
Dolaş bütün âlemleri,
Sonra senden çık bana git.”
“Önce kendi içindeki
Bu gün yine gezindim mana alemlerinde,
Söze geldi hislerim kalbimin dillerinde.
Her gün yeni bir aşkla yenilenir yüreğim,
Hikmet yığınlarına dalıverir küreğim,
Sevgi dolu gözleri
Kim istemez ki;
Bir gülümseme de yeter onlara.
Belirtelim onlara sevgimizi.
Kimsesiz çocuklara yardım edelim,
Kuvve-i şeheviye, kuvve-i gadabiye,
Değil ise dengede olamaz akl-ı temyiz.
Kuvve-i akılı da getirmezsek dengeye,
Hakla batılı eder birbirleriyle tersyüz.
Önce şehvet kuvveti, sonra gadap kuvveti,
Ey nefsim!
Bir’e çık O’nu sev, in de
Herkese; “ O’nu sevin” de.
Sevmekten çok, çok sevinde,
Hakiki sevmeyi öğren.
Her birinde sonsuz zevkler, Seninle bir olan an’lar.
Bunu ancak Senin ile her daim bir olan anlar.
Şevkin zirvesindedirler Seni her an ol anan’lar,
Cemallerinde oluşur nice eşsiz olan ân’lar (*) …
(*) Ân: Melahat. Güzellik.
Sen in tecelli et ki, n’olur âzim ân ben de,
Senin tecelli etkin olur aziman, ben'de.
Sen tecelli etmezsen olur az iman bende
Sonra ademe doğru, olur azim ân bende…
Ey Allah’ım! Bu garip Seni öyle seviyor,
Her vuslata erişte kaç kez vecde geliyor.
Öyle bir güzelsin ki; ne göz gördü, ne gönül,
Seni anlatmak için çırpınır yanık bülbül.
Allahım Rabbim benim, Seni çok seviyorum,
Bana Seni sevdirdin şükürler ediyorum.
Senin aşkın uğruna ben her şeye hazırım,
Her emrine amade, her sözüne nazırım.
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!