Kimbilir kimin ne zaman çizdiği
Sorgusuz sınırlar var içimde
Ya ötesi?
Öte dağlarda hangi çiçekler açıyor,
Bilmeli mi?
Geçmişimden gelen
İri gözlü kadın!
Duydum,
Beni düşünüyormuşsun.
......................................
Yıllar izlerle geçmiş yüzünden sevdiğim,
Acılarla sevinçler,
yumak olmuş gözlerinde.
Kirpiğinde demlenmiş, günübirlik kederlerin;
Toprağa düşmüş,
temizlenmiş günden güne.
Kaderim engin denizlere açılmakmış sanırdım.
Fırtınalı bir gecede ansızın kaybolacaktım.
Kimselerin bilmediği o büyük sırrın peşinde,
Bir başıma ve hevesle durmadan yol alacaktım.
Yorgun düştüm ve karamsarım şimdilerde oysa,
Rol icabı gülümsersin
Acılarıma da uzaksın bilirim.
Böyle yazılmıştır nafile.
Gözyaşlarım bir oyuna hediye.
Kalbim Biliyor Artık
Karanlıkta başlıyor yolculuğum
Gece ışıyor içimde önce
Sakin sularda fırtınalar kopuyor
Gerçeklere süs perde
Dengedeymiş gibi yapan ölü ruhlar;
canlanın, titreyin ve sarsın Dünyayı –
kendinizden başlayarak...
... ki takılı kaldığınız karanlık uçtan
dengeye gelesiniz kalbinizde ışıkla...
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!