İlerledikçe karanlık
Öteki ucu tünelin
Daha da uzaklaşır
Ve hiçbir işe yaramaz artık
– sabır
Islak mı gözlerin
Yoksa deniz midir gördüğüm
Işıldayan aya karşı.
Doğru mudur,
Sevgi saçtığın hala
“Gün Titriyor Avucumda”
Karanlık ışığa çıkmak ister.
Gün eksiltir.
Gün sevgiden
Yıllar oldu yıllar
Tutunamadım.
Sevdiğim bir yıldız
Uzanamadım.
Büyümek yordu,
Ne bağırmak uzaklara
Avazın çıktığı kadar
Ne çabalamak
Dokunmak için tepedeki güneşe
Belki biraz temize çıkacağım.
“Yalanlarımı! ”
Yazmak istiyorum - yazamıyorum.
Sanırım - kimse,
olmayan mutlulukları sahiplenmemeli.
Ne haberi oldu parlak ışıklar altında yaşayanların,
...yaşananlardan
Ne de hemen arkasında oturan güzel kızın,
...şairin varlığından.
Zaman seni unutmalı.
Hiçbir boşluğun dolduramayacağı
Engin maviliklerde uyutmalı
Zaman seni
Keskin sonsuzlar içinde
Birazdan,
Kalkınca şu sandalyeden
yine gerçekle hayal arasındaki
bu garip, akıl almaz yerde
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!