Boşluk
boş gibi görünse de aslında
boş gibi görünen
başka boşluklarla dolu
Bu boşluklarsa
henüz bilmiyor..
Sadece huzur ister, küçücük bir dünya içinde
Öyle kimseleri istemez yanında, yakınında –
canı sıkılır
Kimseye göre yaşamak istemez çünkü.
Onun istediğini bir işçi ya da bir öğretmen verebilir.
Sessiz, mini adımlarla ilerlemek,
Nehir kenarında bekleşir
Karşı kıyılara bakınırlar.
Bir yiğit çıkar sonra;
Karayağız, gözükara.
Atlar;
Gürül gürül çağıldayan sulara.
Neresidir yuva;
Kanatlarını açmış
Ve kendini ilk defa boşluğa bırakmış bir kuşa?
Kimdir anne babası;
Toprağa kök salmış
Beni sevmediğin için
Kırgınım sana.
Kendi içimde yani.
Sana hiç bulaşmadan.
Bittiği yerde aşkın
Hepsi hepsi bir karar var.
Zaten aşk dediğin
Değil mi nokta kadar.
Ağlar, sızlanırız;
Keder hiç bitmez görünür
Oysa ya bir hayalimiz yoktur
Ya da uçuşan bir hayalizdir
Bir başkasının hayalinde..
Ve akıl edemesek de;
Beni sevdiğini söylediğinde
Dün gece..
Sanmıştım ki;
Baktı gökyüzüne sonunda.
Ellerimi tuttuğunda bugün,
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!