Ali Karakuş Şiirleri - Şair Ali Karakuş

Sevdikçe yaşıyorsun Ve
Korktukça ölüyorsun...

Kendini buldukça yaşıyorsun Ve
Kendini aradıkça ölüyorsun...

Yazmak
Kendine bir kapı açmak,
Karanlık ve ürkütücü bir yola adım atmak.
Bilmediğim, anlamadığım –
sezemediğim ne varsa bana ait;
Kelime kelime söküp almak.

Hafiflesin ruhum diye
Süzdüm aldıklarımı hayattan
Kalemime kattım balı

Gölgelenmesin güzellik diye
Satır aralarıma gizledim;

Yıldızlarla anlaştım ben
Onlar artık,
Bana çalışıyorlar.

Eğer bir gece,
Bir hata eder de,

Sessiz bir hayal oldum.
Bir gölgeyim artık ben.
Uzakta yaşıyorum
Kendi kendimden.

Sular sevdiğine başka sevmediğine başka akmaz.
Sular akar.
Sular sevildiğinde başka sevilmediğinde başka akar.
Sular akar.

Hayat sevdiğine başka sevmediğine başka bakmaz.

Dürüst ol,
Dost kal sevdalara.
Zira seven gerçekten;
Zaten hep sevecektir
Ya da giden ansızın;
Zaten hiç gelmemiştir.

Kağıttan kayıklarda kaçak yolcuyum.
Bırak ipini uçsun balonum.
Sözcüklerim unutulur yakındır;
İlla ki arayacaksan;
Günebakan çiçeğidir yerim yurdum.

Azıcık yetmez
Ateşe gönüllüye
Derbeder sevince
Dibine kadar sevmeli

Ardından bakarsın bazen
Geçer gider silik bir rüyada sevilen
Tam yüreğinin üzerinden

Çeviremezsin olup biteni yolundan
Düğümlenir kendi ellerinle zaman