Ali Karakuş Şiirleri - Şair Ali Karakuş

Uzun zaman
Düşledim onu

Sonra birgün;
Değdi ellerim
Tenine.

Kısadır aşkın boyu;
Gün kadar kısa - çimenler kadar.
Göremezsin dağların ardından bakarak.

Bu yüzden
Güneşe sıçrar çekirge,

Hesapsız yaşamak isterdim
Çıplak ve yalınayak.
İnebilmek isterdim hemen
Bu ışıklı sahneden.

Kaçmak isterdim

Sokaklarda çocuklar var
Burunları akan;
Mendil satan çocuklar.
Aç karnına kavga eden;
Ağlamayı bilmeyen çocuklar.

Uzakların nefesiyle yaklaştı yanıma.
Elimden suyunu içti bir çırpıda.
Gözlerimde bırakıp izini – kayıp arzuların
Nefesini de aldı ve gitti;
Uzakların şaibeli sevdası;
Benimse yaşanmamış aşkım.

Sessizlik çığlık atmak ister.
Söz eksiltir.

Söz sevgiden
Çığlık aşktan

Görünmezdir ve yine de –
Bırakır izlerini her yerde
Hayat gibi,
aşk gibi..

Hisseder,

Ölüm beni öldüremez
Çünkü hep doğuracak analar
Ve ben hayatın;
Ta kendisiyim!

Doğrudur,
Çok istesem de sana veremediğim şeyler var.
Ama ben, onları düşünüp üzülmeni istemem yine de.
Depremleri düşün üzüleceksen;
Savaşları, ölüme yatan çocukları düşün.
Aşkları düşün;

Kıvrılır gider bu yol
Karanlıklar peşi sıra
Kimi yazgıymış der
Kimisi kader

Büsbütün gerçektir oysa