Uyan sevgilim,
Hadi sıyrıl rüyalarından, uyan
Yaşat bana o muhteşem duyguyu
Gözlerinin açıldığı anlarda
İstediğim gibi gülümse bana
Ve sen
Benden daha mı yakın
Başkasından kelimeler
Umuda yelken takıp yüzdürdüğün
Hayalden denizler
Rüzgar mı verir saçlarına
Başkasından nefesler
O şehri anlat bana
Güzel kadın gibi sevdiğim şehrin
Görünmeyen en mahrem yerlerini
Nasırlı ellerle yükselen ezan, çan seslerlini
Bilmediğim şiirlerini oku
Hahamdan dinlediğin boğuk sesli
ellerim yanıyor
ve çehremde alev selleri
gökyüzüne uzanan ruhum
hiç bu kadar çoşmamıştı
şuan olmalıydın kollarımda
görmeliydin
Dokun hadi yüzüne
Parmaklarını ıslatacak göz yaşların
Sordun mu? hiç kendine
Neden ağlar ki insan?
Yitip giden nedir?
Ve neden sever ki insan?
eşkıyayım ya ben
kimse bilmeden
ve görmeden
göğsümdeki şerit izini
saçlarım güneşten kızıllaşmış
dudaklarım ısırmaktan nasırlanmış
gece yine sen vardın düşümde
ellerimi yakan hasretinde
kaç kez uyandım yine
seni istedim delice
ateş ellerimden sardı bedenime
bir düş kuruyorum seninle
Zaman oluyor çıkarıp kalbimden
Kokluyorum ıslak gülüşlerini
Gölgelerin suskunluğunda büyütülen
Hikayeler anlatıyorum kendime
Hikayeler ki sevda dillenmeleri
Tutunsam kirpiklerine
Bakışların kırılır mı?
Dokunsam gülüşlerine
Dudakların utangaçlıkla burulur mu?
Uykuyu döşüme yığdım
cama dayamış kulağını dede
hazırlıyor sigarasını vakitten önce
nemlenmiş tütün,
sarılmaz ki şimdi bu meret te
ezan okunacak nerdeyse
kulak kesmiş hevesli sabiler
yazdıklarını yaşayan adam..canım abim.