Beni kimse anlamaz, ne söylesem boşuna
Ha taşa söylemişim, ha da puhu kuşuna
Anlar gibi gözükür, sallar başı arada
Sürer seni, bilesin, yolların yokuşuna
KİMİN ELİ KİMİN CEBİNDE
Birbirinin, sırtlarını, kaşırlar
Al gülüm ver gülüm, olmuş dünyası
Beşik mezar, yüklerini taşırlar
Nemalanmak, bu dünyanın furyası
KİM KİMDİR
İçinde bir ukte, kalmışsa eğer
Aklına gelince, yanıyor ciğer
Gün geçtikçe artar, yitikte değer
Unutulmaz, yüreğinde dert olur
Yeni bin yıl başladı, vaziyet çok karışık
Herkes düşman birbirine, hiç kalmamış barışık
Hak, adalet, liyâkat, unutulmuş kavramlar
Birileri dolaşmakta, belinde hazır kaşık
Amerika başkan yapmış, seksen yaşlı Bideni
Bu soruyu ,sordun mu hiç kendine
Kalksa sövse birisi, kızmazmısın ceddine
Hasta olsan aransan, ilaç diye dövünsen
Kimler verir ilacı, çare diye derdine
Soruları kendimize, çoğaltalım soralım
Değmemiştir insan eli
Sallamakta seher yeli
Hep kırlarda biterler
Çiçeklerin en güzeli
Çiçeklerin görünüşü
Gayrı fayda yoktur, burada durmakta
Vefasızlık, gönülleri yormakta
Bir saman çöpüyüz, coşkun ırmakta
Ben gönül yapmakta, sense kırmakta
Bazen kurtuluştur, gitmek uzağa
KISSADAN HİSSE DİNLEMEZ KİMSE
Bir söz dedim, yerildim
Sen söz dedin, gerildim
Ne sevdim, ne sevildim
Bırakıp gittin beni
Yüce Allah cc yolladı, insanlara suhufu
Kitaplarla öğreniriz, her bir şeye vukufu
İlim, İrfan meclisinde, istişare yaparken
Çoğu zaman kitaplara, yaparız biz atıfı
Tevrat, Zebur, İncil, Kur’an, bunlara denir Furkan
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!