Kendi gözünde mertek, sende görür samanı
Usanmadan tekrarlar, her gün kırk bir yalanı
Hak, hukuk hak getire, yoktur makbul meziyet
Kendine haklı görür, memleketi talanı
Yüz senedir emmişler, bu milletin kanını
ÎMÂN MUHKEM KALEDİR
Bu dünyanın adaleti zâhiri
Günü değil, düşünmeli âhiri
Dalâlette, insanların kâhiri
Açgözlünün, karnı daim aç olur
İNCE İNCE
Kibarlar konuşur, bizli ve sizli
Kimileri olur, hep iki yüzlü
Doğuştan insanın, kaderi gizli
Bilemezsin, ne gelecek, başına
Ekmelinin hatırına, yaratıldı Kâinat
O Muhterem Son Nebiye, yazılmıştır binler na’t
Gelmiş geçmiş, milyarlarca insana
Rehber olmuş, o mümeyyiz Büyük Zat
İnsanlık çaresizdi, zulümler çıkmış arşa
İNSAN AVI
Artık biz de alıştık, rutin olan vahşete
Mazluma da rutin oldu, o da düşmez dehşete
İNSAN AYNI İNSAN
Kelam kemâle masruf, çıkarma başka mânâ
Bilmeyen câhil olur, bilene denir dânâ
Sevdiğinin halleri, sana kusursuz gelir
Kabahat etse bile, şirindir, cânan cana
İNSAN BİR BÜTÜNDÜR
Mevcudat aslına edecek rücû
Âciz insan, neye yeter ki gücü?
Hakkın vaadi, alır, alınmaz öcü
Toprak der ki, dal havada kök benim
İNSAN BİR MUAMMA
Şeklen insan, bu zamanın insanı
Ne söylüyor, anlaşılmaz lisanı
Kendi âlâ, sende arar noksanı
İnsanda üstünlük, takvâdır takvâ
İNSAN BİR MUCİZE
İki kolla, iki ayak
İki gözle, iki kulak
Kafa ile gövde, bacak
Elde ve ayakta parmak
İple çektiğin yarın, yeni süprize gebe
Ecel bekler pusuda, seni edecek sobe
Dalâleti seçenin, yüzü dönük tağuta
Hakka muti olanın, kıblesi olur Kabe
İradesi hür olan, serbest seçer yönünü
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!