Alaaddin Emre Şiirleri - Şair Alaaddin Emre

balıklar size kalsın
arta kalan ömrümden
ne varsa geriye

nasıl olsa oltaya takılacak ağzım

Aklın gülünesi duvarları havalandı, acılı bulutlara, gönülle el sıkıştılar, mavi bir yağmur başladı.
Eğrilmiş gücenikler gördük, bir gün epriyecekler.
Kimse sormayacak kuşlar göç ederken neden geri döndüler birden.
Payımıza düşen seyretmek, aynı insanın birbirine hısım olmayan ellerini.
Alışacağız uzanıp giden,benzermiş gibi duran farklı raylara. Akmadan kuruyan gözyaşlarına
da, ödünç.

ayrılır
seyrelti otları
benim dalgınlığımdan
noktalı virgül oluverirler

oysa ben

iyi misin
iyi
iyi

bir sevgilim vardı
yolumuz çıkmaz sokakta diye

bir düşünmek gerekli
kim nerde
nasıl sezinleyebilir ki
varlığını
neden
kendi kendine eziyet etmeden

ben tek ü tenhadayım
sizi bilmem

geldim geçtim
sokaklardan caddelerden

aşağıdan yukarı yazılmış tarihimi oku

divan-ı harpte neden yargılandığımı göreceksin

kontratsız kiracıyım bu dünyada
eşyasız

martı çığlıkları hiç eksik değildi
yatağımız da bile
lakin iz bırakmadılar
boşuna arama duvarlarda
pencereleri açtım senden sonra

yükselen
alçalan
tuhaf
avare
yüreklerle
delirmek

yüzüne hüznü denedim
tam oturdu
iyi bir terzi olabilirmişim
çıraklık daha mı yakışırdı
aslına bakarsan sana borçluyum
senden öğrendim bunu