Alaaddin Emre Şiirleri - Şair Alaaddin Emre

yoksun

düşünmekteydim
kapı ne zaman çalacak diye

ne ki yoksun

ah dağlarım dağlarım
gece yarısı dağlarım
dağlarda kaldı bir yarım
O’nun için ağlarım

dağlarımın gece yarıları

ansızın çalınca yangın çanları
çoktandır unutulan pencereler açılır
sabah
öğle
akşam
mutsuzluk durmadan çoğalmaktadır

1

geldin bir rüzgârla hem de nasıl
gittin rüzgârsız nasılsız
geldin hatırlatmak için
nahoş geçmişimi

karanlıklardı vazgeçemediğimiz
bir sokak çocuğu alışkanlığı
ölçüsüz kılan sözcükleri
kapatan kapıları rüzgâr değil
elbet ellerimizdi
bilmeden değil bilerek

varsa yürek
zindanın karasında açar
bir çiçek gibi kapısını
ahlar kalsın ahlayanlara
boşlukta yıldız toplayanlara

gönlümü kuşattın
ses ettim mi
yalnızlığıma geldin
çoğaldık
yenilendik
yalan mı

I

tüy gibi uçarken boşlukta
şevkati çocuksu mecnun
hatırlanamaz ellere doğru
farazi takvimler yaratıp

'' Sevgili Asuman Söylemez 'e...O Güzel İnsan 'a...''


‘’... ve iki çocuk,aklıkları birbirine eşit dişlerle,
kardeşçe gülüyorlardı birbirlerine...’’

kal an

göz göze
bakış kaçış
sert taş
gölge kimin