Akın Gündüz Şiirleri - Şair Akın Gündüz

Hep seni bekledim, bu bir ümitti
Gün, geceye kavuştu, ay sessizdi
Yüzüme vururken, akşam güneşi
Bu can bir köşede, seni gözledi

Kaç şafak ettim ben, seni düşlerken

Seven kalp gönülde müebbet yemiş
Yalnızlığa hüküm giymiş ayrılık
Bir cellât elinden hükmü verilmiş
Yağlı urgan gibi sıkmış ayrılık

Hak her şeyi kalp hariç çift yaratmış

Ben sevdim seni bir mecnun misali
Çöle düşen aşkın yoktu emsali
Sana olan sevgim ahrete kaldı
Tıpkı Ferhat ile şirin misali

Çiçekler açtı hep güllük gülistan

Önüme serdiler, alda ek diye
Bir türlü açmayan, şu filiz bendim
Pazar kurdular ne varsa sat diye
Elden ele peşkeş, çekilen bendim

Ben çoraklaşmış bir toprak gibiyim

Bahtsız başım, felek ile açıldı
Kovaladı durdu, beni buldukça
Her gördüğü yerde, sillesin çaktı
Vurup da öldürdü, hedef buldukça

Ey! Hayat nedir? Bu benimle zorun

Şu geçen zamanı, birde bana sor
Hep içimde yara, görenim yoktur
Bugün yarın derken, hayat çok zordur
Çektiğim çileyi, bilenim yoktur

Günler geçti geçen gün çile dolu

Anlam veremedim, hayat yoluna
Hep Yürüdüm amma, menzil bilmedim
Çok koştuk gelecek denen günlere
Hayal kurduk amma, gerçek bilmedim

Öyle böyle geçti, okul günlerim

Bırakır mıyım? Sandın elini hiç
Sana can damarımla bağlıyken
Senden başkasına bakar mıyım? Hiç
Şu gönül gözüm ellere kör iken

Dünüm, bugünüm, yarınım, her şeyim

Ben sana bir yağmur gibi yağardım
Yanan bağra bir tas su vermedin sen
Kurak mevsimine, rahmet olurdum
Bana bir damla su olamadın sen

Bağım, bahçem yeşil rengindeydi hep

Uçun kuşlar uçun başka baharlara
Havada ne cemre ne de umut kaldı
Çırıl çıplak her şey konulmaz dallara
Ağaçta ne yeşil ne de meyve kaldı

Katar tutmuş kuşlar başım üzerinde