Akın Gündüz Şiirleri - Şair Akın Gündüz

Ballıdere dağları dolu çiğdem
Her yanı bürümüş meşeyle badem
Bir yanda dere bir yanda ırmağı
Bazı duru bazı coşar dembedem

Öyle incedir kıvrım kıvrım gider

Bir kış vaktinin son aylarındaydı
İlk cemre düşerken bahara yakın
Bu dünyaya bir göz daha açıldı
Annenin sancısı bitmeye yakın

İşte yaşamın bu acı nefesi

Seni düşler, seni sever bu gönlüm
Sen yoksan bile, ben seni görürüm
Senden başkası, hiç olmaz bu kalpte
Ben senden mahrumsam her gün ölürüm

Öylesine sevdim, öyle delice

Dünyaya taht kurmuş, makam zengini
Ayılara dayı, dedikten beri
Böyle mi? kurulmuş, dünya düzeni
Sevgi ve his kalpten, çıktıktan beri

Sezemez oldular artık, hisleri

Ne desen boş dünya bir fani konak
Her ne söylersen hep olmaz dediler
Bir gün her şey biter, yaşamına bak
Ne gezersin diye, çalış dediler

Cahille yol gitmek, her şeyden zordur

Benzetirken seni aya yıldıza
Geceye senin duruşun mukteza
Geceme parlayan dolunay yüzün
O halin bende görülmeye seza

Senden öncesi hiç yokmuş anladım

Bakmayı bilirsen, gözlerde gizli
Aşk dedikleri şey sözlerde değil
Koklaya bilirsen, kalbinde gizli
Yâre sen çiçeksin, demeli değil

Tutkuların kör etmiş hislerini

İşgale uğrarsa bu cennet vatan
Kuvayı milliye doğar her dağda
Bekleyenim olsa, yasımı tutan
Vatan sağ olsun der, durmam bu handa

Cahille konuşmak ne müşkül bir iş

Hakkın divanında, kurulur Pazar
Neyin var neyin yok, ortaya çıkar
Dünya malına, nazar eyleme
Bu dünyanın sonu, öteye çıkar

Gönül dedikleri, kalpte tartılır

İşte eylül işte yeni başlangıç
Sonbahara doğru adım atarken
Başka baharlara uçan kırlangıç
Sonbahara doğru adım atarken

Ne hoş duruyor sararan yapraklar