gül yapraklarıdır saçın
ellerimi süremem
kopar diye
goncadır saçın
ellerimi süremem
Sana yalan söyledim
Senden ayrı yaşamanın ayrı bir güzelliği vardı
Öyle canlı ki kelimelerim
Sulamama bile gerek kalmıyor
Kuşlar kanatlarını bıraktı perdesine şehrin
Bu şehir eski şarkıların limanı değil
Gönüller sokaklarda boğuk yüzüşlerde
Kanatlar çıkmaz sokağın derinliğinde
…………………………..kök salıyor
Caddeler sarhoşluğunda aşkın
Doğduğun şehir, imgedir ruhuna.
Bir şehir yaratmalısın, kimliğin içinde.
Senin eserin olsun binaları,
Dile gelmeli kaldırımlar,
Geçmişini anlatmalı.
Bir şehir içinde,
Bir şehir yüklü içimde
her anı gecekondu
Çarpık yapılaşmaların olduğu insanlar
Çıkmaz sokaklar
Çamur olmuş toz yığınları
Camları kırık lambalar
Sevince seni, senden aldım seni
Senlerle, benler karıştı
Özür dilerim
Çocuğumuz olur biz
Çıkmaz bir sokağın çaresizliğine düşmüşse hayallerin
Gitsende hep senle gelecektir
Her yer aynı sokak
Her yer aynı yüz
Gittiğin yerlerde hep kendini göreceksin
Sen deftersin
Ben
sayfalarının arasına
konulan çiçek
boşuna
kurumamı bekleme
Gitmek zordur kırık aynalardan yüzünün hayaline
Yalnızlıklar kanatlarını öper hazana uzanır geceler
Dudaklarımın çatlağında ismin sızar
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!