sana
kalbimle geldim
sen
yalnız kendini getirenlerle gittin
nereye gitiğini bile bilmeden
yolunun
yüreğim çiçek açsın diye
bir ömür toprak ekiyorum yüreğime
çiçeğin dikeni açtı sadece
ondandır kanayıp duruyorum
..................................
sana yalnız değil
kalbimle geldim
sen yalnız kendini getirenlerle gittin
nereye gitiğini bile bilmeden
yolunun
oysa
Doğuşunu görmeden oğlunun öldün Çanakkale’de
İsimsiz bir şehit olmuşsun
Torunun ismini bile hatırlamıyor
Oğlunu erkenden evlendirdiler annesi yaşındaki biriyle
Reçber oldu sırtında ki bir yığın yüke
Karın bir dilim ekmeğe muhtaçlıktan evlendirildi babası yaşındakiyle
Gönül Şehrinin sokakların da, insanların hayat haritası gizlidir
şehrin çizgileri aşk dağlarına uzanır, kar yağar üzerine
Her sokak başında faili meçhul aşkların uykusuzluğuyla
Yoruldum bir yaprak gibi sokaktan sokağa savrulmaktan
Çınar gibi içi oyuk acı yarısı içim
Yarımlıklarım anlatılmamış masallarda uçuyor
Oyuncaklarım ölüm damlası
Geçmiş neden bırakmaz ki insanın içini
Akvaryum sanki dünya
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!